Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 juli 2025


Het was noodig om een nieuwe orde in de wereld. Er gebeuren dingen waar wij of niemand op deze aarde de regeling van bezitten. Wij zijn niet meester van het Lot. Zijn wij meester zelfs over ons zelf? Alles is ijdel, alles is waan. God alleen bestaat en regeert de wereld. Al wat gebeurt is aanbiddelijk en goed. Er kwam berusting in mijn hart.

Haar rechter voet half opgeheven bij de punt, ten einde haren bal in het oogenblik van croqueeren in bedwang te houden; hare armen kittig afgerond, wanneer zij den hamer een halven boog liet beschrijven; de opgewektheid van haar lief gelaat, dat lichtelijk naar den grond gekeerd was; haar fraaie leest, die veerkrachtig heerlijk zich bewoog; alles vormde een geheel, dat aanbiddelijk en wel beschouwenswaard was.

"Ik zweer het bij God en mijn eer," antwoordde Borluut met een doffe toon, die zijn droefheid te kennen gaf. Adolf bezag hem met dankbaarheid, en hernam: "Ik zou de aarde zonder droefheid verlaten, want er is nog een wereld na deze; maar mijn ziel heeft zich der liefde van een aanbiddelijk beeld gewoon gemaakt.

Fix was eerst geheel verbijsterd. Wat Passepartout betreft, deze vond de zaak aanbiddelijk mooi. "Tusschen de tien en elf knoopen" had kapitein Speedy gezegd, en inderdaad de Henrietta legde met deze snelheid de reis af.

Spreek, ik luister, ik bewonder u. O Cosette, hoe zonderling en bekoorlijk is het! ik ben waarlijk zinneloos. Gij zijt aanbiddelijk, mejuffrouw. Ik bestudeer uw voeten met den microscoop en uw ziel met den telescoop." Cosette antwoordde: "Ik bemin u reeds meer in den tijd, die sinds van ochtend verstreken is."

En nu staat het aan ons, die, als ik, zoo menigwerf getuigen waren van zijn lijden, dat onder Gods aanbiddelijk bestel zooveel maanden achtereen werd uitgerekt; aan ons, die deze brieven lazen of nog zullen lezen, te beoordeelen, wat soort van liederen op dit veelsnarig instrument getokkeld werden.

In deze verheuging was hij kinderlijk eerbiedwaardig. Uit vrees van den herstellende te vermoeien of hem lastig te zijn, ging hij achter hem staan om hem toe te lachen. Hij was tevreden, verblijd, verrukt, bekoorlijk, jong. Zijn wit haar paarde een zachte majesteit aan den vroolijken glans op zijn gelaat. Wanneer bevalligheid zich onder rimpels voegt, is zij aanbiddelijk.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek