United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αίφνης, ως να του ήλθε νέα ιδέα εις τον νουν του, είπε: — Εδοκίμασες τουλάχιστον να αποσβέσης όλας τας λύπας ταύτας και να ζήσης εις το εξής ζωήν υποφερτήν; — Εδοκίμασα, απήντησεν ο Βινίκιος· ο Πετρώνιος εγέλα. Α! Προδότα! Μανθάνομεν ταχέως τα νέα από τους δούλους· μου πήρες την Χρυσόθεμιν! Ο Βινίκιος ωμολόγησε τα πάντα. — Όπως και αν έχη, σε ευχαριστώ, εξηκολούθησεν ο Πετρώνιος.

Σκέπτομαι, είπεν, εάν η νύμφη σου δεν είναι αργυρώνητος ποίος την εμποδίζει να καταλίπη την στέγην του Πλαυτίου και να έλθη μαζί σου; Θα την χορτάσης με έρωτα και με πλούτη καθώς έκαμα εγώ διά την θεσπεσίαν μου Χρυσόθεμιν. Ο Βινίκιος έσεισε την κεφαλήν. — Όχι; . . . ηρώτησεν ο Πετρώνιος.

Θέλω να την αφήσω όλως διόλου. Σου είμαι διττώς ευγνώμων πρώτον διότι δεν εδέχθης την Ευνίκην και δεύτερον διότι με απήλλαξες της Χρυσοθέμιδος. Άκουσέ με καλά, βλέπεις ενώπιον σου ένα άνθρωπον, όστις ηγείρετο λίαν πρωί, ελούετο, είχε την Χρυσόθεμιν, έγραφε σατύρας, αλλ' όμως υπέφερεν από αυτήν, όπως ο Καίσαρ, και πολλάκις δεν ήξευρε πώς να αποδιώξη τας θλιβεράς ιδέας του.

Εγώ; Ηξεύρεις τι με διασκεδάζει ακόμη με την Χρυσόθεμιν; Το ότι με απατά με τον ίδιον απελεύθερόν μου, τον Θεοκλή, πιστεύουσα ότι δεν το ηξεύρω. Και με το φορείον των έφθασαν εις την οικίαν της Χρυσοθέμιδος. Αλλ' εις τον δρόμον ο Πετρώνιος θέσας την χείρα εις τον ώμον του Βινικίου είπε: — Περίμενε . . . Μου φαίνεται ότι εύρον έν μέσον. — Είθε όλοι οι θεοί να σε ανταμείψουν δι' αυτό. — Ναι!