United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ήκουσα ότι ήτο φιλόσοφος από κείνους που κάθονται και φλυαρούν με τα παιδαρέλια. Εννοείς ότι η γενειάδα του ήτο μεγαλοπρεπής και είχε χρόνια να ψαλιδισθή. Όταν δε ο ιατρός Αρχίβιος του έκαμε την παρατήρησιν ότι έκαμε άσχημα νάρθη εις την κατάστασι που ήτο, είπε• Δεν πρέπει κανείς να παραμελή τα καθήκοντά του, μάλιστα όταν είνε φιλόσοφος, και αν ακόμη όλα του κόσμου τα νοσήματα τον εμποδίζουν.
Τόσον ο γόης εκείνος και μάγος Καπετάνιος τον είχε σαγηνεύσει, ώστε να παραμελή και την εργασίαν του, όπερ εγίνετο λύπης αφορμή εις την κυρά-Μιχάλαιναν. Μετ' ολίγον, από τον φεγγίτην επάνω, έλαμψαν τα φώτα της Αναστάσεως.
Όθεν, ποτέ μεν υπενθυμίζων εις τους συμπολίτας του το ένδοξον του Θρασυβούλου ανδραγάθημα, ποτέ δε λέγων προς αυτούς ότι αισχρόν και ανόσιον είναι να παραμελή ο πολίτης την πατρίδα του ατιμαζομένην υπό ξένων όπλων , και άλλοτε ότι προτιμότερος ο έντιμος θάνατος παρά την άτιμον ζωήν , δεν έπαυε προετοιμάζων και εξάπτων καθ' ημέραν τους Θηβαίους προς απελευθέρωσιν της δούλης πατρίδος των.
Όταν όμως το κοινόν παραμελή, φαίνεται ότι οφείλει έκαστος να συντελή διά τα τέκνα του και τους φίλους του ως προς την αρετήν, ή τουλάχιστον να έχη προαίρεσιν. Κυρίως δε φαίνεται από όσα είπαμεν ότι θα ημπορέση να το εκτελέση εάν γίνη νομοθέτης. Διότι αι μεν κοιναί επιμέλειαι είναι φανερόν ότι γίνονται με τους νόμους, καλαί όμως είναι αι γενόμεναι με τους σπουδαίους νόμους.
Εις αυτά λοιπόν όποιος θέλει να επαινή τους νομοθέτας των μερών σας, ας τους επαινή. Εγώ όμως δεν ημπορώ να ομιλήσω διαφορετικά. Διότι ο νομοθέτης πρέπει να είναι πλήρης και όχι μισός και το μεν θήλυ να το παραμελή να εντρυφά με ατακτοποίητον ζωήν, και μόνον διά άρρεν να φροντίζη καλά, και σχεδόν το ήμισυ της ευτυχισμένης ζωής αντί της διπλασίας να αφήνη εις την πόλιν.
Αλλά ένας ιατρός, ο οποίος ανέλαβε να θεραπεύση κάτι ολόκληρον και θέλει και ημπορεί, άραγε, εάν διά μεν τα μεγάλα φροντίζη, διά δε τα τεμάχια και τα μικρά παραμελή, θα είναι δυνατόν να θεραπεύση το όλον; Διόλου μάλιστα.
— Ντόμινους μπαμπίσκους! Αυτά ανεμιμνήσκετο τώρα ο κυρ-Μιχάλης. καθ' ην ώραν ενεδύετο. Αλλ' η κυρά-Μιχάλαινα διελογίζετο άλλα. Έβλεπεν ότι, αφότου εγνωρίσθη ο σύζυγός της με τον Καπετάνιον, ήρχισε να παραμελή την εργασίαν του.
Λοιπόν λέγομεν ότι δεν πρέπει να υπάρχη εις την πόλιν ούτε χρυσός ούτε άργυρος, ούτε πάλιν κερδοσκοπεία μεγάλη με βαναυσότητας και με τόκους, ούτε με ποίμνια άσχημα, αλλά με όσα παράγει η γεωργία, και από αυτά πάλιν όσα δεν θα τον κάμουν να κερδοσκοπή και να παραμελή εκείνα χάριν των οποίων επλάσθησαν τα χρήματα.
Λέξη Της Ημέρας