Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 11 Μαΐου 2025
Και μήπως το θηλυκόν άλογον δεν είναι ωραίον, που και ο θεός μέσα εις τον χρησμόν το επήνεσε; Τι θα απαντήσωμεν, καλέ Ιππία; Άλλο τίποτε ή θα ειπούμεν ότι και το θηλυκόν άλογον είναι ωραίον, όταν βεβαίως είναι ωραίον; Διότι βεβαίως πώς είναι δυνατόν να τολμήσωμεν να μη ομολογήσωμεν ότι το ωραίον είναι ωραίον; Ιππίας. Πολύ ορθά ομιλείς, Σωκράτη μου.
Αι γυναί- κες λοιπόν και όλον το θηλυκόν γένος τοιαύτην έλαβον γέννησιν.
Η υπεροχή αύτη πρέπει ίσως ν' αποδοθή εις το ότι το ζώον και το έθνος τούτο, έχουσιν αμφότερα χαρακτήρα φύσει θηλυκόν, οξύν, ευπαθή, ευερέθιστον, ιδιότροπον, φιλήδονον, ράθυμον και αισθηματικόν, τα δε γυναικεία ταύτα προσόντα επόμενον εινε ν' αναδεικνύωνται εναργέστερα και λαμπρότερα εις τας θηλείας.
Η μεταξύ των τριών αυτών γενών διαφορά προήρχετο εκ του ότι το μεν αρσενικόν κατήγετο εκ του ηλίου, το δε θηλυκόν εκ της γης, και το μετέχον και των δύο τούτων εκ της σελήνης, καθόσον και η σελήνη μετέχει και των δύο. Ακριβώς δε ένεκα της καταγωγής των αυτής ήσαν περιφερικά και αυτά και η πορεία αυτών.
Διότι αυτό εσήμαινε ο ιδικός μου λόγος, ότι εγώ έχω να μεταχειρισθώ μίαν μέθοδον χάριν αυτού του νόμου, την φυσικήν χρήσιν της συνουσίας προς τεκνοποίησιν, δηλαδή να απέχουν μεν από το άρρεν και να μη δολοφονούν το ανθρώπινον γένος εκ προμελέτης, ούτε να σπείρουν επάνω εις βράχους και εις πέτρας, όπου δεν είναι δυνατόν να ριζώση και να γονιμοποιηθή, να απέχουν δε από τον θηλυκόν αγρόν, εντός του οποίου δεν επιθυμεί κανείς να φυτρώση ο σπόρος του.
Η προτίμησίς του διά την Πηγήν δεν ήτον ακόμα τόσον απόλυτος και οριστική, ώστε ν' αποκλείη πάσαν άλλην γυναίκα από την καρδίαν του. Η Πηγή ήτο το θηλυκόν το ανώνυμον. Την επροτίμησε διότι την εύρε προχειροτέραν. Αγαπών αυτήν ηγάπα την γυναίκα και την έβλεπεν εις το πρόσωπον όλων των νέων και ευειδών γυναικών.
Διότι η φύσις ημών εις τον παλαιόν καιρόν δεν ήτον οποία η τορινή, αλλά όλως διόλου διάφορος. Και πρώτον τα γένη των ανθρώπων ήσαν τρία, δεν ήσαν όπως τόρα δύο, αρσενικόν και θηλυκόν, αλλ' υπήρχεν ακόμη και τρίτον γένος, αποτελούμενον από τα δύο πρώτα, του οποίου μόνον το όνομα διεσώθη, αυτό δε εξηφανίσθη.
Ευτυχώς είχεν αλλού εξασκήσει τας φονικάς ορμάς του, εν τω μεταξύ, και είχε κλεισθή εγκαίρως εις τας Βενετικάς ειρκτάς του παλαιού φρουρίου, εις την Χαλκίδα. Ιδού πώς συνέβη το πράγμα. Ο Μώρος ή Μούρος ήτο φύσει ορμητικός και παράφορος, αν και είχε πολύ δεξιόν, θηλυκόν νουν, όπως έλεγεν η μάνα του — νουν ο οποίος εγέννα.
Αφού δε και αλλέως αυτό το θηλυκόν γένος μας επλάσθη μυστικώτερον και απατηλότερον, ένεκα της αδυναμίας, δεν παρελείφθη από ορθήν υποχώρησιν του νομοθέτου, διά να μείνη ατακτοποίητον. Από την παράλειψιν δε αυτού πολλά πράγματα μάς καταστρέφονται, ενώ θα ήσαν καλλίτερα από τόρα, εάν επεριλαμβάνοντο εις την νομοθεσίαν.
Αυτήν την διάθεσιν νομίζω ότι πρέπει να επιδιώκη και όστις από ημάς θέλει να γίνη θείος, και επομένως ούτε εντελώς επιρρεπής να είναι εις τας ηδονάς, διότι δεν θα ημπορέση να μένη πάντοτε έξω από τας λύπας, ούτε κανένα άλλον νέον ή γέροντα αρσενικόν ή θηλυκόν να αφήνη να παθαίνη αυτό το ίδιον, πολύ δε ολιγώτερον το εντελώς νεογέννητον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν