United States or Paraguay ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μεταξύ των απαισίων κραυγών «Σταυρωθήτω», δυσοίωνοι απειλαί ήρχισαν πρώτην φοράν ν' αναμιγνύωνται. Ήτο ήδη τρίτη ώρα της ημέρας, και επί τρεις ώρας ούτοι εμαίνοντο εκεί και ήφριζον εκ λύσσης.

Λεξικού αρθρ. Αλεξανδρινή Σχολή. Των κραυγών τούτων υπάρχει και άλλη τις πεζοτέρα ανατομική εξήγησις, την οποίαν δύναται ο βουλόμενος να εύρη εις τα ειδικά συγγράμματα. Το να νυστάζη τις χωρίς να ημπορή να κοιμηθή είνε βάσανος, την οποίαν καλώς γνωρίζουν κατά τα θερινά καύματα οι Αθηναίοι.

Και αυτή η άλλη κυρία εις το αμάξι, ποία είνε; — Ό,τι ήτον η πρώτη. — Αι! να σου ειπώ, καλά προωδεύσατε. Με το έλεγαν . . . Αλλά διακόπτει αίφνης τους λόγους του αγαθού ξένου θόρυβος φωνών, κραυγών, ύβρεων, ανταλλασσομένων μεταξύ κ α ρ ρ α γ ω γ έ ω ς ελαύνοντος το αμάξιόν του από ρυτήρος και κλητήρος αστυνομικού διατάσσοντος αυτόν να σταματήση.

Μεταξύ των συγκεχυμένων και εμπαθών τούτων κραυγών, το πρακτικόν ους του Πιλάτου συνέλαβε το όνομα της Γαλιλαίας, και ενόησεν ότι η Γαλιλαία υπήρξεν η πρώτη σκηνή της διδασκαλίας του Ιησού.

Ο λαός εμάντευσε τι έμελλε να επακολουθήση και τους εχαιρέτισε διά κραυγών ευχαριστήσεως. Οι Νουμήδαι επλησίασαν εις τον γύρον της κονίστρας και ήρχισαν να κατατοξεύωσι τα θηρία. Ήτο πράγματι θέαμα νέον. Τα εβενώδη σώματα με τα ευλύγιστα μέλη έκλινον προς τα οπίσω και τα βέλη έπιπτον ως βροχή επί των θηρίων.

Επηκολούθησαν διάλογοι και ο περίφημος μίμος Πάρις παρέστησε μιμικώς τας περιπετείας της Ηούς. Ακολούθως εισήλθον χορεύτριαι και εξετέλεσαν με ήχους κιθαρών και κυμβάλων βακχικήν όρχησιν συνοδευομένην υπό αγρίων κραυγών και ασέμνων κινήσεων. Εις την Λίγειαν, εφαίνετο ότι ο θόλος έμελλε να σχισθή και να πέση εις τας κεφαλάς των συνδαιτυμόνων. Αλλ' από τον θόλον έπιπτον ρόδα, και μόνον ρόδα.

Κανείς δεν ήξευρε πλέον τι είχε γίνει ο Καίσαρ· κανείς δεν ήξευρε τις ήτο ο συγκλητικός, ο πολεμιστής, ο σχοινοβάτης ή ο μουσικός, όλοι εξισώθησαν. Οι σάτυροι κατεδίωκον μετά κραυγών τας νύμφας και έπληττον τας λυχνίας διά να τας σβύσουν. Μέρη τινά των αλσών εβυθίσθησαν εις το σκότος. Αλλ' ηκούοντο παντού κραυγαί διαπεραστικαί, γέλωτες· εδώ ψιθυρισμοί, εκεί πνοαί ασθματικαί και έκφυλοι.

Το παλάτιον ήτο έρημον. Εις τας αποκέντρους γωνίας δούλοι ήρπαζον εν σπουδή ό,τι έπιπτεν εις τας χείρας των. Εις την θέαν του ετράπησαν εις φυγήν. Εκείνος επλανάτο έρημος ανά το παλάτιον, πληρών την νύκτα διά κραυγών τρόμου και απελπισίας. Τέλος οι απελεύθεροί του Φάων, Σπείρος και Επαφρόδιτος ήλθον εις βοήθειάν του.

Οι Συρακούσιοι και οι σύμμαχοι, νικώντες, παρώτρυναν αλλήλους διά μεγάλων κραυγών, διότι δεν ηδύναντο την νύκτα να δώσουν άλλο σύνθημα και συγχρόνως περιέμεναν σταθερώς τους επερχομένους. Οι Αθηναίοι ανεζήτουν αλλήλους και εξελάμβαναν ως εχθρούς όσους συνήντων, έστω και αν ήσαν ούτοι οι φίλοι των όσοι είχαν τραπή εις φυγήν.

Τέλος οι Συρακούσιοι και οι σύμμαχοι, μετά μακράν και πεισματώδη μάχην, έτρεψαν εις φυγήν τους Αθηναίους, επέπεσαν κατ' αυτών μεθ' ορμής, παροτρύνοντες αλλήλους διά μεγάλων κραυγών, κατεδίωξαν αυτούς εις την παραλίαν.