Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 18 Ιουλίου 2025


Την ιδέαν ταύτην, ανακοινωθείσαν από της 27ης Μαρτίου 1824, ησπάσθη μετά τινας δισταγμούς η Ελληνική κυβέρνησις και η Ελληνική βουλή, αίτινες έβλεπον επικείμενον τον εξ Αιγύπτου κίνδυνον, χωρίς να δύνανται να λάβωσι τα κατάλληλα μέτρα, όπως αντιμετωπίσωσιν αυτόν. Το εν Λονδίνω δάνειον ανέλαβον οι αδελφοί Ρικάρδοι.

Εκείνοι οίτινες δεν ενόμισαν μολυσμόν το ν' αρχίσωσι την εορτήν των διά της σφαγής του Μεσσίου των, μεγάλως ανησύχησαν μήπως η αγιότης της επιούσης, ήτις ήρχιζεν από της δύσεως του ηλίου, εκτεθή εις κίνδυνον διά των σωμάτων κρεμαμένων επί του σταυρού. Παρεκάλεσαν τον Πιλάτον ίνα συντριβώσιν αυτών τα σκέλη, και αρθώσι τα σώματα.

Τι λοιπόν άραγε πρέπει να ειπώ με μίαν εξήγησιν δι' όλα αυτά, διά να απαντήσω ικανοποιητικώς; Νομίζω σχεδόν το εξής, το οποίον και ο καθείς θα μου το συγχωρήση, ότι δηλαδή έκαστος από αυτούς πολλά μεν έχει ειπεί καλώς, πολλά όμως και αντιθέτως. Αφού δε αυτό συμβαίνει ούτω πως, νομίζω ότι φέρει κίνδυνον εις τους παίδας η πολυμάθεια. Πώς λοιπόν και τι συμβουλεύεις εις τον νομοφύλακα;

Οι συνωμόται, διά να αναγνωρισθούν και μη πάθουν τιποτε, θα ήσαν αλειμμένοι διά λίπους. Δεν διέτρεχον δε μέγαν κίνδυνον ανοίγοντες τας πύλας, διότι κατά τα συμφωνημένα τέσσαρες χιλιάδες οπλίται Αθηναίοι και εξακόσιοι ιππείς είχαν φθάσει εξ Ελευσίνος οδοιπορήσαντες διά νυκτός.

Δακρυρροούσα έλεγε· και περιήρχετο τρίτην και τετάρτην ήδη φοράν τα λαμπρά εκείνα μέγαρα των μεγάλων ξενοδοχείων με τον πανέορτον φωτισμόν και τους ολοχρύσους στολισμούς των, με κίνδυνον να εξουθενωθή πλέον, κάθιδρος, με κατασκονισμένην και αγνώριστον την ωραίαν πολίτικην μανδήλαν της, τυφλή από του κονιορτού, όστις εξηγείρετο αφόρητος, όλας εκείνας τας ημέρας, από των βορειοδυτικών ανέμων, ωρυομένων μετά λύσσης, ως λύκων, ημέραν και νύκτα.

Αυτωνών εδιηγήθηκα την επιβουλήν που μου έγινε, και τον κίνδυνον που επέρασα, και τους εφάνη τόσον αυτωνών, ωσάν και εμένα, πως εστάθη θαύμα που εγλύτωσα.

Ενώ εγίνοντο ταύτα, αναγγέλλουσιν εις τον Καραϊσκάκην ότι έν σώμα Ελλήνων, το οποίον είχεν υπάγει εις τα αμπέλια της Δομπραίνας, επερικυκλώθη από τους εχθρούς και είναι εις μέγιστον κίνδυνον.

Ο δε Καραϊσκάκης και τα ενέχυρα, καθώς και οι παρευρεθέντες αξιωματικοί μόλις διέφυγον τον κίνδυνον. Ο Καραϊσκάκης τόσην λύπην αισθάνθη διά την βάρβαρον και απάνθρωπον ταύτην πράξιν, ώστε του ήτον προκριτώτερον να χαθή παρά να επιζήση εις έργον, το οποίον έμελλε ν' αμαυρώση την υπόληψιν όλου του στρατοπέδου.

Όταν εχθρός τις, ασθενής πράγματι, παρουσιάζεται κατ' επιφάνειαν ισχυρός, αρκεί να εννοήση κανείς την αληθινήν αξίαν του διά να αποκτήση πλειότερον θάρρος προς άμυναν· όταν όμως ο εχθρός είναι ομολογουμένως ισχυρός, ο μη γινώσκων επακριβώς την αξίαν ταύτην διατρέχει τον κίνδυνον να προσβάλη τολμηρότερον του πρέποντος.

Τότε είχα τις φωνές και τα κλάματα, και κοντά εις αυτά είχα να πληρώσω ακόμη και την θεραπείαν, και από τότε αφίνω κάθε όπλον αγέμιστον. Ω φίλτατέ μου, τι είναι η πρόνοια; Δεν μπορεί κανείς να μάθη να διαφεύγη τον κίνδυνον!

Λέξη Της Ημέρας

παρεμβαλλόμεναι

Άλλοι Ψάχνουν