Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 5 Ιουλίου 2025
Ο υψηλός λυρισμός του έργου θαυμαζόταν από τους αρχαίους, ήδη, χρόνους. Από τους τρεις κορυφαίους Έλληνες τραγικούς, που μας σώθηκαν μερικά έργα τους, ο πιο προσιτός, τόσο στην αρχαιότητα όσο και στην εποχή μας, είναι ο Ευριπίδης. Δραματικός και περιπαθής ποιητής, ένας φιλόσοφος και, μαζί, ένας ψυχολόγος των ανθρωπίνων αρετών και ελαττωμάτων.
Ισχυραί είναι και αι από των ανθρωπίνων παθών και των του βίου ποικίλων περιστάσεων εντυπώσεις, αι λαμβάνουσαι κίνησιν και ορμήν εις τα ποικίλα θέματα, εις τα οποία στρέφεται η γόησσα του ποιητού φαντασία και δίδει την θέλγουσαν μορφήν, καθόσον η άφωνος του περιβάλλοντος γλώσσα ιδιάζουσαν εν αυτή λαμβάνει ζωήν.
Μετά φιλοσοφικήν επισκοπήσιν των ανθρωπίνων σκέψεων και των κοινωνικών σχέσεων, επί τη βάσει δε της φυσιολογικής ψυχολογίας εξετάζει το βιβλίον τούτο και αναλύει την ειρωνείαν ως σκέψιν και ως έκφρασιν και χαρακτηρίζει την ηθικήν και την ανήθικον όψιν αυτής εις τας καθημερινάς εκδηλώσεις και εις τας καλλιτεχνικάς και γενικωτέρας μορφάς αυτής. Δρ. 8.— K. Dastre Η ζωή και ο θάνατος Μετ.
Σαν του σύννεφου τη σκιά περνά η δόξα των δυνατών, σαν παραμύθι των αγρών η ιστορία! Στων ανθρώπινων θριάμβων τον πάταγο τα κυπαρίσσια κινούν την κεφαλή. Μονάχα ο πόνος που σε πλήγωσε, αυτός δεν είνε ψέμμα, Παναγία Παρθένε. Δόξα στον πόνο! Σ' αυτόν η αγάπη προσφέρει το ποτήρι του αίματός μας. Σ' αυτόν το πνεύμα σωριάζει τα άστρα που τρύγησεν απ' τους ουράνιους κήπους.
Έδωκε λοιπόν εις αυτούς ο Σόλων τα δευτερεία της ευδαιμονίας, ο δε Κροίσος οργισθείς τω είπεν· «Ω ξένε Αθηναίε, σοι φαίνεται λοιπόν τόσον μικρόν πράγμα η ευδαιμονία μου ώστε δεν την αντισταθμίζεις ούτε με των ιδιωτών ανθρώπων;» Τότε ο Σόλων επανέλαβεν· «Ω Κροίσε, ερωτάς περί των ανθρωπίνων πραγμάτων άνθρωπον όστις ηξεύρει ότι η θεότης είναι φθονερά και αρέσκεται να συνταράσσει τα πάντα.
Τεσσαράκοντα ημέραι παρήλθον ήδη από της Σταυρώσεως. Κατά τας 40 ταύτας ημέρας δεκάκις ή ενδεκάκις ώφθη εις ανθρωπίνους οφθαλμούς και εψηλαφήθη υπό χειρών ανθρωπίνων.
Μου φαίνεται, φίλε Κλεινία, ότι οι παλαιοί νομοθέται ήσαν μαλθακοί και ότι ενομοθέτησαν βλέποντες και σκεπτόμενοι εις μικράν έκτασιν των ανθρωπίνων πραγμάτων. Πώς εννοείς; Επειδή εφοβούντο αυτόν τον λόγον, αγαπητέ μου, έθεσαν τον εξής νόμον, να έχη δικαίωμα έκαστος να διαθέση τα πράγματά του απολύτως όπως θέλει, εγώ όμως και συ θα απαντήσωμεν αρμονικότερα εις τους μελλοθανάτους πολίτας μας. Πώς;
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ς'. &Η ευτυχία ως ενέργεια&. ― Αφού δε ωμιλήσαμεν περί των αρετών και περί φιλίας και ηδονής, υπολείπεται να ομιλήσωμεν με γενικόν τύπον περί της ευδαιμονίας, διότι αυτήν παραδεχόμεθα ως σκοπόν των ανθρωπίνων πραγμάτων, εάν δε αναθεωρήσωμεν τα προηγούμενα, ημπορεί ο λόγος μας να γίνη συντομώτερος.
Φαίδρος Καθόλου δεν γνωρίζω. Συ δε; Σωκράτης Γνωρίζω να σου αναφέρω παράδοσιν των παλαιών, την δε αλήθειαν αυτοί εγνώριζον. Εάν δυνηθώμεν να εύρωμεν μόνοι μας την αλήθειαν, αρά γε θα μας έμελε πλέον διά καμμίαν των ανθρωπίνων δοξασιών των παλαιών; Φαίδρος Αστείον πράγμα μ' ερώτησες· αλλά λέγε εκείνα τα οποία διατείνεσαι ότι ήκουσες.
Εάν υπάρχη ευγενεστέρα συγγένεια και επαφή μεταξύ των ανθρωπίνων πνευμάτων, είνε εκείνη, καθ' ην η σοφία του ενός μεταδίδεται εις το έτερον, καθ' ην το έν εργάζεται και εξαντλείται, όπως καταστήση το άλλο ακμαιότερον και σοφώτερον, χάριν κοινού σκοπού και κοινής πατρίδος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν