United States or Mexico ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εσύ σαι ολόγυμνος, μονάτο σκήμα, αμάθιας φτύμα, Τι τόσο υψόνεσαι, παρακαλώ σε, και ερωτώ σε; Για την περίστασι, που πανταράδα απλή μονάδα Σ' αθρώπους τάχατες κι' εσύ μετριέσαι, μη δα καυκέσαι; Αυτό για αμέτρηγα, μηδέ τα χτήνη κανείς αφίνει· Μη φίλε, εφώναξα· του κάκου κρένεις, και αποσταίνεις· Γιατί του γένεσαι διπλή αιτία στην φαντασία. Ας παραπέρνεται στον εαυτό του σα φυσικό του.

Ό τι παίρνει από τους αρχαίους το κάμνει καινούριο· η γλώσσα του, με τέτοιο τρόπο, βρίσκεται ίσια ίσια στη μέση, στην αρχαία μεταξύ και στη νέα, σαν ένα γεφύρι που περνά τους αθρώπους από τη μια μεριά του ποταμού στην άλλη μεριά. Έτσι δεν πεθνήσκει το έθνος· δε χάνει την αιώνια παράδοση ο λαός. Τέτοια είναι κ’η δική σας η δόξα.

Αγάπη είναι κ' η τέχνη. Για να καταλάβης τους αθρώπους, πρέπει να τους αγαπήσης. Και πώς είναι δυνατό να μπης μέσα στην ψυχή τους, τα πάθη τους όλα να ξεδιαλίσης και να τα γράψης, αν πρώτα δεν τους αγαπήσης; Πρέπει ναγαπήσης και τη φύση, για να πης την ομορφιά της· αλλιώς δε νοιώθεις και τη φύση.

Οι γλώσσες είναι σαν τους αθρώπους — ο άθρωπος στέκεται πάντοτες ο ίδιος, τάτομα αλλάζουν και παν. Ένα παιδί δεν ξεπέφτει, γιατί δε μοιάζει όλους διόλου τον πατέρα του στο πρόσωπο και στην ψυχή. Φτάνει με το πρόσωπό του και με την ψυχή του, με την καινούρια του τη μορφή, να φανή άξιος, καλός, αν είναι δυνατό, και περίφημος άντρας.