United States or Colombia ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Was onze vriend Frans van Staden, die nu het woord nam. »Vrienden," zei hij, »dertig jaren geleden, toen ik bij zekere gelegenheid ook mijn woordje wilde bijdragen, werd mij toegevoegd: »De jongeling zwijge in de gemeente." Sedert die tijd ben ik ouder geworden, en ik verbeeld me, dat ik nu oud genoeg ben om ook mijn mening uit te spreken; want ik verzeker u, mijn eigen mening heb ik.
Ik vraag u, Mijne heren, zegt het allen, is mijn raad niet op een wijze voorzichtigheid gevestigd?" "Ja, ja," antwoordden de ridders, "tenzij de Veldheer aan een onzer de gunst wil bewijzen, voor hem de handschoen op te rapen." "Men zwijge!" riep d'Artois. "Ik wil er niet van horen." "Mijnheer Van Arkel, staat gij het uitstel toe?"
Zij liet zich op een stoel vallen, en begost te schreeuwen om haar schoon kleed, dat nu bedorven was en goed voor Loebas laten op te slapen. "Zwijge," zei Pallieter, "hoe was de reis?..." "Wa ne regen! we na regen," ging ze voort, "de mieste blijve tot het over is, het muziek is ni wille mee vroem kome, en is mè den trein afgereje. Der hemme wijve gevoechten oem in den oemnibus te zitte.
Zwijge dan de oude roman! Zwijge novelle, spijt en spel van hovelingen, Zwijge het minnelied van suikerzoete rijmen, het lied dat lusten en liefden van lediggangers bezingt, Enkel geschikt om gezongen te worden bij het banketteeren in den nacht, als de late dansers huppelen op de maat van vroolijke klanken, De ongezonde genoegens en buitensporige vermaken der enkelen, In geuren, gloed en wijn, onder het schitterlicht der kaarsen.
"Ongelukkige logenaar! gij vleit u vergeefs," viel hem Van Kinschot in: "gisteren sprak mij de Kanselier Pekkius, kort voor zijn vertrek, en stellig betuigde hij mij, dat de Gezanten zich uwer niet zouden aantrekken, vermits men u voor een gelukzoeker hield." "Dan is het beter, dat ik zwijge," zeide Joan: "ik zie dat mijn verderf vastbesloten is!"
Dien dag zoû ik wel eens willen zien, waarvan hij spreekt, wanneer de maan zal worden als bloed en de sterren op de aarde zullen vallen als onrijpe vijgen. Deze profeet spreekt als een beschonken man... Maar ik kan den klank van zijn stem niet uitstaan. Ik verfoei zijn stem. Gebied dat hij zwijge. HERODES: Neen, neen. Ik begrijp niet wat hij gezegd heeft, maar het is mogelijk een voorspelling.
En Amor sprak: "Nu zwijge ook ik niet meer; Kom, waar uw Vrouwe neerligt, met mij mede," En leidde mij ter stede Waar ik haar doode lichaam mocht aanschouwen, Ik zag: toen spreidden vrouwen Een witte wade over haar aanzicht neer, Dat, diepdeemoedig, als in stille bede, Niets scheen te zeggen als "Ik ben in Vrede!"
Zwijge dan de verheerlijking van den oorlog, zwijge dan oorlog zelf, Weg van mijn huiverend zien, en dat het nimmer terugkome, dat veld vol zwart gebrande, verminkte lijken!
Maer de geest die luisterde daer nie naar, en hij zé: Ik heb in d'hel zoo lank moete' brande' tot dat die potte' zoude gevonde' zijn en gij hebt me nou uit d'hel verlost. Heb ik ouw uit d'hel verlost? riep Jan; dat doe me groot spijt. Ge zijt dan toch 'ene' schoone jonge'! 'k Zal er maer van zwijge', want mijn bloed kokt al!
Hij lei de zweep op Beyaard, en rapper reden ze door het veld. Maar Charlot hield haar mond niet meer, en wilde te voet naar huis. "Hoe mier ge zaagt," riep Pallieter, "hoe rapper we rije. Ge moet mee!" "'k Zal dan over de soep zwijge," zei Charlot gelaten, maar zij voegde er nijdig bij: "Maar 'k zal er toch oep peize...."
Woord Van De Dag