United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij had, naar het schijnt, geen begrip van schilderkunst. Eén keer spreekt hij een oordeel uit over een portret, door Van Rijn geschilderd, en zegt dan onder anderen: "De verf vergaat, de deugd zal eeuwig blijven." Zoo'n versregel is pittig en heeft klank. Een oogenblik zijn we geneigd het eens te zijn met wat de dichter beweert.
Men hoort alleen den klank van 't geld en de strikt-noodige, gesproken woorden; en de somptueus-getooide cocottes, die loerend om de tafels slenteren, schijnen er slechts bij vergissing rond te loopen. Om een der tafels moet iets zeer belangrijks gebeuren. Het staat er stampvol met reikhalzende menschen.
Maar gij kunt ze gerust aannemen; er kleeft niets aan dan mijn eigen zweet en bloed. Ze zijn zuur verdiend, maar eerlijk; althans als mijn beroep in uwe ooren geen al te harden klank heeft." "Ik weet niet welk beroep gij uitoefent; gij ziet er uit als een piqueur." "Ik ben kunstrijder!
Voor beiden zullen er eenige honderdduizende ponden zijn. Denk eens! Een jaarlijksche rente van tienduizend pond sterling! Er zullen niet veel zulke rijke dames in Engeland te vinden zijn. Is dat niet prachtig?" Ik geloof dat ik mijne blijdschap overdreef, en dat zij een vreemdsoortigen klank in mijn stem ontdekte, want zij hief hare oogen op en keek mij verwonderd aan.
Al had zijn vriend hem verlaten, toch geleek het den heer in Teisterbant, of diens stem altijd tot hem sprak, hitsend tot kwade dingen. Zacht zeide hem een klank binnen in zijn ziel, dat hij zijn oude, goede, trouwe makkers moest opgeven, en dat hij nieuwe, slechte kameraden moest zoeken. Hij vond ze ook, want slechte vrienden zijn overvloedig.
De oude vrouw had echter den klank van het vijffrancstuk, dat hij liet vallen, opgemerkt, en toen ze geld hoorde rammelen, dacht zij dat men ging verhuizen en haastte zich Javert te verwittigen. Toen Jean Valjean tegen den avond uitging, wachtte Javert hem met twee mannen achter de boomen op den boulevard.
Indien dit waar was, zou men immers de taal, waarin de verzen geschreven zijn, niet behoeven te kennen om ze te kunnen genieten; de poëzie zou, evenals de muziek, aan geen taalgebied zijn gebonden. Waar woorden uitsluitend ter wille van den klank aan elkaar worden geregen, verkrijgt men iets dat met poëzie weinig of niets heeft te maken.
Want de twijfel in zijn ziel zag slechts een plaats, hoorde slechts een klank: "Duizend jaren zijn den Heer gelijk een dag!" Vermoeid was zijn dolende voet, afgemat zijn overspannen hersenen. Op een steen zonk de monnik neder en steunde het geplaagde hoofd tegen een boom. Een verzoenende droom voerde zijn geest weg.
Zij hield een heilig gouden sistrum , welks klank de demonen moest verdrijven, in de linker en lotusbloemen in de rechterhand. De koningin werd wederom gevolgd door de gade, de dochter en de zuster van den opperpriester, in dergelijke doch minder kostbare kleeding . Dan verscheen de kroonprins in rijken feestdos.
Dan voegde zij de handen te zamen en smeekte met eene zoo zoete stem, dat de klank er van alleen het hart ontroerde: "O, mijn goede oom, heb toch eenig medelijden met mij! Zie mijne tranen. Ik heb God zoo vurig gebeden, dat Hij u liete leven. Mijn gebed is verhoord, en gij wilt sterven?
Woord Van De Dag