United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Terwijl de Franse krijgsknechten hun hanapsen tussen vrolijke uitroepingen ledigden, kwam een ander soldenier in de kroeg en sprak tot hen: "Ha sa! Gezellen ik breng u goed nieuws. Wij gaan dit vervloekt land van Vlaanderen verlaten, en misschien zien wij morgen reeds ons schone Frankrijk weder!"

Begerig om de oorzaak van die wonderbare tocht te kennen, vroeg Breydel aan veel der voorbijvluchtende lieden, waarheen zij zich wilden begeven en waarom zij dus hun stad verlieten, maar de klagende uitroepingen der vrouwen konden hem dit raadsel niet verklaren. "O heer," riep de ene, "de Fransen willen ons levend verbranden. Wij ontvluchten een bittere dood ...!"

O, mon oncle, da es hier toch amoal stil en scheune!" juichte 't jong meisje, met levendig-blozende wangen en stralende oogen overal rondkijkend. E-woar?" zei Standje, gevleid door haar bewonderende uitroepingen. "'n Greut verschil mee P'rijs, he?" O joa 't zille! moar Parijs es toch euk heel scheune," antwoordde zij glimlachend.

Hij hoorde dan ook al die lafheden met een effen gelaat aan, terwijl hij den spreker met uitroepingen als: "ei! ei! wel zoo! nu ja!

Nu riep hij dat hij op eene hoogte in de verte een vrouwenhoed zag; dan vroeg hij Andy of dat Lizzy niet was, daar beneden in de diepte, en telkens deed hij die uitroepingen op eene ruwe en rotsige plek van den weg, waar het versnellen van den draf gevaarlijk en vermoeiend moest wezen, zoodat Haley in gedurige onrust bleef.

De man is wiens hart een groote strijd volvoerd was, bedaarde spoedig; en, gissende wat benauwdheid hij zijne goede vrouw door zijne uitroepingen had veroorzaakt, nam hij haar bij de hand en sprak met neerslachtigheid: "Trees, gij weet het, vrouw, sedert dat wij getrouwd zijn, heb ik altijd gewerkt; nooit heb ik eenen dag laten voorbijgaan zonder voor u en onze kinderen te zorgen.

»'t Lijkt er niet naar!" antwoordt mama nog luider. »Ze wou een huissleutel!" Algemeene ontsteltenis. Velerlei uitroepingen volgen. Mevrouw De Milde herneemt: »Ze heeft een huissleutel gevraagd! Ze zei, dat ze ons niet graag wou hinderen, en zelf niet graag op de stoep wou blijven wachten, als ze thuis kwam. Papa heeft haar dadelijk den kleinste van onze beide huissleutels gegeven!"

Toevallig lag hij juist bij de ankerplaats voor prijzen, en daar ik geene andere kans zag om te komen, waar ik wezen wilde, stuurde ik recht op het transportschip aan en liep hem vierkant in de zijde tot groote verbazing van kapitein, stuurman en volk. De gewone uitroepingen, vloeken en verwenschingen volgden den schok.

Rozeke, door hun uitroepingen van bewondering gelokt, kwam even op den drempel kijken. Zij zag de schoone sterke merrie als 't ware hunkerend-hinnikend door Smul in toom gehouden, met gespitste ooren en wild-blikkerende oogen, naar de dolle sprongen kijken van het veulentje, dat door Vaprijsken bij den breidel heen en weer tusschen de boomen werd geloodst.

Dit verhaal, van tijd tot tijd afgebroken door de vragen, de uitroepingen of de betuigingen van deelneming van de zijde des toehoorders, was nog niet geheel ten einde gebracht, toen het rijtuig stilhield voor eene uitspanning, die het Bonte Paard tot uithangbord voerde, en de koetsier, fluks van den bok gesprongen, het portier opensloeg met de vraag: »Heeren! ook uitstappen aan Halfweg?"