United States or Venezuela ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het publiek barstte los in een schaterlach en juichte hem van alle kanten toe. De agent raakte eenigszins van zijn stuk en wierp mij een woedenden blik toe. Dit wekte nog meer den lachlust van het publiek op. Ik zelf gevoelde lust om hem te bespotten, maar toch was ik niets op mijn gemak. Wat zou hiervan het gevolg wezen?
De ridderlijke Alonzo de Ojeda werd gekozen om deze onderneming te leiden. Hij hield veel van waagstukken en gevaar, en juichte bij de gedachte, dat hij het rijk van het alvermogende opperhoofd Caonabo zou binnendringen. In het begin van Januari 1494 trok Ojeda met een troep goed gewapende en uitgelezen mannen het binnenland in. Twee dagen lang trokken ze door verlaten streken.
Uit gewoonte en uit neiging nam zij nog deel in de lessen van Bavo, of juichte op voorhand met hem over de eer en het geluk, die hem zouden te beurt vallen bij de aanstaande prijsuitdeeling der gemeenteschool. Onverwachts ontstonden er gebeurtenissen, die de Gentsche nijverheid, en dus ook de werklieden, aan harde beproevingen gingen onderwerpen.
Ik zie een schuitje," juichte Bart. Hij gooide het venster open en riep zoo hard hij kon: "Vader, vader!" Ze konden hem nog niet hooren in het schuitje en hij kon niet zien, of het vader was. Nu zag hij drie menschen. Eén stond overeind, twee roeiden heel hard. Ja, het was vader! en moeder stond. "Moeder! Vader!" gilde hij.
Bij tusschenpoozen hielden al de paren stil op eenen vasteren slag der maat, om oogenblikkelijk weder met vernieuwde kracht dooreen te springen en te zwieren ... Men lachte, men juichte, men zong; en zelfs de kinderen huppelden dooreen aan het einde der schuur, even vroolijk en even uitgelaten als hunne ouders ...
"Ha, ha, ik wist wel, dat ik u zou overtuigen!" juichte de grijsaard. "Gij stamt af van Christelijke ouders, Willem." "Maar, Jakob lief, men kan een goed Christen zijn zonder aan al die vertellingen van spoken en geesten te gelooven. Integendeel, bijgeloovigheid is eene groote zonde. Dan, genoeg daarover. Gij vergeet, mijn vriend, wat gij beloofd hadt mij te verklaren.
En het water stroomde, zachtjes tappelend, droppelend, druipelend.... Het stroomde in deze pauze, vóor de Bacchides werden vertoond, langs den hoogen theaterwand en vloot dan in gootjes, de præcinctiones en trappen langs af, lager en lager weg. O-o-o-oh!! juichte de cavea, blijde om de koele verfrissching.
»Dat zou je wel willen,» zei Bob grinnekend. »'t Is het mijne, Kareltje. Hier heb ik een borstrok! Van wien is die? Van mij is hij niet, dat zie ik wel.» »O, 't is de mijne,» snikte Pieter, die hoe langer hoe bedroefder werd. »Leg hem maar op den kant,» zei Bob. »Ik heb twee schoenen!» riep Karel. »En ik eene kous!» juichte ik.
Zonder op te zien, snelde de prins de pas ontwakende straten der stad door, tot hij buiten was, en het vrije veld, bewaasd van morgen-nevel voor hem uitlag. Heel ver zag hij het bosch waarin Elze woonde; en een groot verlangen welde in hem op. Daarheen wil ik! Daarheen! juichte hij, en strekte zijn armen uit.
Mijn vertrouweling juichte mijn plan toe en wilde, om de uitvoering ervan te verhaasten, nog eens naar Madrid gaan, om mijn bevrijding te bewerken. Hij was vroeger in dienst geweest bij de min van den prins, die op dezen altijd nog een grooten invloed had. Scipio keert naar Madrid terug. Hoe en op welke voorwaarden Gil Blas in vrijheid wordt gesteld.
Woord Van De Dag