United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Wat drommel, Jehan, uw tas is immers niet ledig? En vlucht gij alzo voor de vijand!" "Waag het nog eens," sprak een ander, "misschien verandert de kans ditmaal." De soldenier die men Jehan noemde, bleef lange tijd in twijfel of hij het lot nog eens zou beproefd hebben; eindelijk stak hij de hand tussen zijn wapenhemd en trok een glinsterend juweel eruit.
Terwijl de Franse krijgsknechten hun hanapsen tussen vrolijke uitroepingen ledigden, kwam een ander soldenier in de kroeg en sprak tot hen: "Ha sa! Gezellen ik breng u goed nieuws. Wij gaan dit vervloekt land van Vlaanderen verlaten, en misschien zien wij morgen reeds ons schone Frankrijk weder!"
Onder degenen welke zich in deze uitheemse taal uitdrukten, en tot de bezetting van het slot behoorden, was er een met name Leroux die zijn woorden meer klem bijzette, en als een overste tot zijn makkers sprak; nochtans was hij enkel soldenier gelijk zij, maar zijn buitengewoon sterke leden en de macht die hem eigen was, hadden hem deze meerderheid verschaft.
Op deze woorden die hij met razende gramschap had uitgegalmd, sloeg hij de soldenier die hem bij zijn kolder vasthield, zo geweldig met zijn zware vuist op het hoofd, dat hij wankelend te gronde zeeg: als een bliksem vloog hij door de verstomde wachten en smeet er een goed getal op de vloer der zaal.
"Dat men hem hange!" was het bevel van de Landvoogd. De soldenier, die het beulenambt bekleedde, nam de grijsaard bij de arm, en deze volgde hem gehoorzaamlijk tot aan de voet der ladder, het duurde nog enige ogenblikken eer de strop goed aan zijn hals gehecht was. Hij ontving de laatste zegening van de Priester, en plaatste eindelijk zijn voet op de ladder om tot de galg op te klimmen.
Zonder op die roep te letten keerde de soldenier zijn paard ter zijde en zocht alzo uit de baan te springen; maar het zwaard van de zwarte ridder viel met een verdubbelde kracht op zijn helm, en kloof hem het hoofd tot bij de schouders.
Niet zonder eenig gevoel van plastiek is de beschrijving van een paar gevechten, als het volgende, waardoor Machteld, de dochter van den graaf van Vlaanderen, uit de handen van haar schakers wordt verlost: "Zonder op dien roep te letten keerde de soldenier zijn paard ter zyde en zocht alzoo uit de baen te springen; maar het zweerd van den ridder viel met eene verdubbelde kracht op zynen helm, en kloof hem het hoofd tot by de schouders.
Hij sneed het koordeken door, nam de flesch en dronk lustig van het verkwikkende nat. De gezellen boogschutters zeiden tot hem: Geef ons ook een slok. En hij gaf hun de flesch. Als de brandewijn op was, bond hij 't koordeken weer aan de flesch en wilde ze terugbrengen op de borst van den soldenier. Toen hij den arm oplichtte om de bottel er onder te steken, werd Riesencraft wakker.
De ruiter dit verstaande poogde, volgens het bevel, van het slagveld te vluchten, maar de zwarte ridder begreep zijn inzicht, en de spoor in de zijde zijns dravers drukkende, sprong hij plotseling voor de soldenier, terwijl hij met kundigheid de slagen der overige vijanden wist af te weren, riep hij: "Op uw lijf en ziel, zet die Vrouw ter aarde!"
Een kaakslag, welke hem door de soldenier gegeven werd, brak zijn rede. Hij zweeg plotseling en bukte het hoofd alsof hij de moed liet zinken. Maar dit was het niet: een innige woede vervoerde zijn ziel, en gelijk het vuur dat in de schoot der vulkanen gloeit, brandde een razende wraaklust in het hart van de Vlaming.
Woord Van De Dag