United States or Austria ? Vote for the TOP Country of the Week !
In zijn vollen groei hij was langer en magerder geworden stond de werkzaamheid van geest en lichaam niet in goede evenredigheid, en daarom was het juist te rechter tijd, dat dokter Abels hem noodzaakte eenige rust te nemen, door hem een kamer in zijn villa af te staan en hem het "dolce far niente" te leeren. Rust, naar lichaam en geest, was alles wat hij behoefde; hij vond beide op "Mon Repos".
Neen! mon cher, ik spreek niet te sterk," zei hij, mij aanziende met zulk een sérieux en zulk een wrevelig hoofdschudden, dat ik moeite had een glimlach te bedwingen toen hij voortging: "de kapitein heeft daareven een sans prendre gewonnen, die hij had moeten verliezen, als gij u maar de moeite gegeven hadt op te letten, welke kleur ik uitspeelde."
In werkelijkheid is de tempel reeds in 344 gewijd, op de plaats waar vroeger het huis van M. Manlius Capitolinus gestaan had. Het verhaal is dan later ontstaan, ter verklaring van het feit, dat de tempel van Juno Moneta voor het slaan van munt gebruikt werd. Monoeci portus, zie Herculis mon. p. Monoecus, Monoikos, bijnaam van Heracles op de kust van Ligurië, in het tegenwoordige Monaco.
’t Wordt mis met Walten, hij blijft steken, denkt Pietersen, zachtjes zegt hij: „Enfoncé mon Directeur” en, zich zoo ver mogelijk oprichtend, roept hij, halfluid: „Walten! Walten! luister dan toch:
»N'importe, mon ami, bij zulke occasie kijk ik niet om, dan heeft zij er geen pleizier van."
»Ziedaar wat ik mon cher ami zelf heb gezegd," viel de graaf in, »nu hij zich eens tegen mijn raad aan in dat gezelschap gefourvoyeerd had, moest hij zich wijselijk den aftocht gemenageerd hebben. Hij had beleefd, hij had althans voorzichtig moeten zijn, par ci, par l
Dit alles zal wel zoo zijn, maar het zou mij toch niet weerhouden een Plataan midden in een kleinen tuin te planten, als ik in zoodanig geval verkeerde en ik liever geen Kastanjeboom koos; immers het Fransch spreekwoord »entre ces deux mon coeur balance" is hier wel van toepassing.
Oh! mon Dieu! mon Dieu!" gilde zij, met beide handen het weerspannig stijve goed neerslaande. Maar het ging niet zoo gauw en zij vond er geen ander middel op dan plotseling tot aan den hals hurkend neer te duikelen.
„Dat’s lang, zoo’n heele nacht.” „Ik ben ook doodop; ’k voel me zoo naar. Ze was gisterenmorgen al niet richtig, maar den aanval zelf kreeg ze eerst van nacht, toen ik t’huis kwam. Ze begon met Ophélia te wezen.” „Mon Dieu!
Elle est blonde, mon cher, et ses regards vainqueurs Allument l'incendie aux quatre coins des coeurs. Getuige het mijne!" "Een blondine? Dat verwondert me van jou!" "Ja ik heb genoeg van ivoor en ebbenhout, ik ga over tot de blondines." En al luchtsprongen makend, begon Rodolphe te zingen: "Et nous chanterons
Woord Van De Dag