United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
De Franse conversatiekunst doet hier zijn eerste zwakke pogingen. Bovendien heeft men allerlei soort gezelschapsspelletjes, raadsels worden opgegeven, of wel er wordt iemand tot Koning gekozen en allen moeten hem zelfs op de meest intieme vragen antwoorden. Maar de gesprekken bestonden toch in een mate waar men zich nu geen idee van maken kan, in het vertellen van geschiedenissen.
Hij begaf zich dan op weg met zijn twee zonen, Robrecht en Willem, en vijftig Vlaamse Edellieden. Charles de Valois, met een groot getal Franse ridders, vergezelde hem op de reis. De Graaf met zijn Edelen te Compiègne gekomen zijnde, werd door toedoen van Mijnheer De Valois, in afwachting dat een koninklijk bevel hem ten Hove zou roepen, heerlijk geherbergd.
Ook is 't zeker dat er zich al heel vroeg om die oorspronkelike sage-stam andere motieven en anekdoten geslingerd hebben, tendele reeds op Keltiese grond, maar ook later in de Franse versies, uit de oudheid en het Oosten, uit Frankrijk zelf en uit Duitsland.
"Waarlijk Graaf, ik versta niet waarom gij altijd het geringe volk tegen de Edelen voorstaat. Zal die Vlaming zich beroemen dat hij een Franse ridder ongestraft gehoond heeft? En zegt gij het, Mijne heren, heeft hij de dood niet verdiend?" "Mijnheer De Valois ," antwoordde De St.-Pol, "verleen mijn broeder de kleine vertroosting, die Vlaming te zien hangen.
Een enkele valbrug verenigde dit sterke eiland met de omliggende dalen. Zodra de ridders aankwamen, gaf de waker van de poort het teken aan de binnenwacht, en weldra krijsten de zware deuren op hun hangsels. Terwijl dreunden de stappen der paarden weergalmend op de brug, en de Franse ridders gingen tussen twee rijen Vlaamse voetknechten in het kasteel.
"Ho," antwoordde Jan van Raneel, "ik weet een goed middel om hierin te voorzien; wanneer Vlaanderen van dit koppig rot zal gezuiverd zijn, zal ik Franse Vrijlaten uit Normandië roepen, en hun mijn landen geven."
Mijn geringe kroon draag ik nu met meer hoogmoed dan Philippe le Bel die van het Franse Rijk draagt, want over u mag ik mij met recht verhovaardigen."
Ongedurig en vol moed waren de Franse ridders, zij prikkelden hun slagpaarden met de punt der spoor, om hen meer drift in te boezemen en dan weder streelden zij dezelve, en spraken tot hen opdat zij de stem huns meesters in de strijd beter zouden herkennen. Wie zal de eer hebben van de eerste steek te doen? was het algemeen gepeins dat hen met ongeduld vervoerde.
Zijn taal is doorspekt met Franse woorden en eigengemaakte Franse uitdrukkingen en hij kan op de vermakelikste manier het »gaste forest soutaine" van zijn Franse bron tot »de woestijn in Soltâne" maken en »Une dame gisait" tot »Vrouwe Jeschute" en soms steekt hij zelf de gek met zijn Beiers Frans.
Maar degeen wie toch eigelik de eer toekomt die ridderomans in Duitsland geïntroduceerd te hebben, was Heinrich von Veldeke, die in de Nederlanden uit een ridderlik geslacht geboren en getogen was, maar dicht bij de Franse taalgrens. Voor een gravin van Kleef bewerkte hij de Aeneasroman in Duitse verzen.
Woord Van De Dag