United States or Iceland ? Vote for the TOP Country of the Week !


De loods keek haar een oogenblik eenigszins verwonderd aan, doch daarna nam hij 't gebodene aan en dankte met een enkel nauw verstaanbaar woord. Niemand dacht verder meer aan den stuurman. Het vroolijke gelach en de invallen der jonge meisjes deden hem geen spier op zijn gezicht vertrekken. Toen 't ontbijt afgeloopen was, zette men de tocht naar de visch-perken voort.

Na het eten vroeg hij dus Andries kort en bondig of die lust had stuurman te worden en zoo ja, of hij zich dan maar dadelijk voor de afreis gereed wilde maken. Andries was in de wolken! Stuurman worden, vreemde landen zien! vreemde menschen ontmoeten; dat leek hem toch iets anders, dan in een afgelegen huis zijn jeugd te verslijten.

Eenige honderde ellen hoog gestegen, laat hij los, en de ongelukkige valt met ijlende en steeds toenemende snelheid naar beneden, tot hij op den grond terecht komt, waar hij verpletterd wordt. Is zulk een ongeluk te wijten aan het voertuig of aan den roekeloozen stuurman?

De eilanders, die op het dek gebleven waren, ontvingen van den stuurman eveneens een glas van het geliefkoosde vuurwater. Nu liet de kapitein het opperhoofd door den matroos, die als tolk diende, vragen, of er aan het strand van het eiland ook een open vlakte was, waar de kotter onmiddellijk aan den oever, in het ondiepe water vastgelegd kon worden.

Elk vaartuig had ten dien einde een Stuurman en tien Neger-slaaven om te roeijen; het welk in 't geheel onder myn bevel, myn kleine QUACO daar onder gerekend, vier-en-zestig man uitmaakte, waar van vyf-en-dertig zig in myn vaartuig bevonden; dat van mynen Lieutenant was gevolgelyk een weinig minder geladen dan het myne.

Geen matroos, geen stuurman wou met zijn nieuw gebouwd vaartuig in zee gaan, ofschoon hij eerst als gewoon zeeman en later als een uitmuntend kapitein in de heele Republiek een grooten naam had gemaakt. Pieter van Halen was de zoon van een scheepstimmerman te Rotterdam. In zijn jeugd had zijn vader hem zijn eigen handwerk geleerd.

Maar wat weerga, wat moeten ze van ons hebben? Ze zetten een sloep uit!" Ongemerkt waren meester Barend, Tom, ik en nog een paar anderen bij den stuurman komen staan en zagen naar de boot, waarin vier mannen klommen, die iets droegen, dat wel wat op een mensch geleek. Ze legden het voorzichtig neer, namen de riemen op en roeiden naar ons schip.

Het kon door een dier stormen medegesleurd zijn, waaraan niemand en niets weerstand kon bieden en misschien op die wijze buiten den koers geraakt zijn, terwijl het dichte wolkendak den stuurman belet had eenig bestek, door het nemen van zonshoogte, op te maken en hij dus onmogelijk weten kon, waar hij zich bevond.

"Precies. Ik wil u wel vertellen, in vertrouwen natuurlijk, dat ze een bijl gebruikten." "Deze bemanning die u nu heeft?" Kapitein Hansen knikte. "De andere schipper was altijd veel te onvoorzichtig", legde de stuurman uit. "Hij draaide zich alleen maar even om, toen zaten ze al boven op hem." "We hebben geen schijn van kans hier", was de klacht van den schipper.

"Ga van die verschansing af, jongenheer!" riep de stuurman, die officier van de wacht was, op norschen toon. Jack keek eens rond. "Hoor je me niet, meneer? Ik spreek tot u." zei de stuurman opnieuw. Jack was erg verontwaardigd, en vond toch de beleefdheid niet zoo algemeen als hij vermoed had. Toevallig was kapitein Wilson op het dek.