United States or Papua New Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik rijs als uit een bad van schittrend water, Een bad van blauwen schijn in donkre rotsen, Uit die rivier van klank. O! zoete Zuster, De stroom van klank is van ons weggevloeid; En uit zijn golven zegt gij op te rijzen, Omdat uw woorden vallen als de dauw, De heldre, zachte, die een woudnymf schudt, Nadat zij baadde, van haar lijf en haar. Stil! stil!

Nu rooken De dalen als een oogst, op d' akkers aangestoken, Eer 't vuur nog veld wint, en het smeulen van den gloed In vlammen om zich grijpt en zonder teugel woedt. Het was het vuur der twist, verdelgendste aller rampen, Dat rondsloop onder 't Heir, verborgen in die dampen, En 's vijands zegepraal beloofde zonder slag. U danke ik heirvoogdy en schittrend Rijksvermogen.

Zijn groot blank zwaard lag naast hem ter neêr, Geduldig toefde het paard bij zijn voet, Een vogeltje, schittrend door dosch en door veêr, Zat boven zijn hoofd, enz. enz.

Mijn paarden zochten in de zon het oord Van hun geboorte, waar zij voortaan vrij Van arbeid zullen leven, bloemen grazend Van een plantaardig vuur; en waar mijn wagen, Gelijk de maan, zal staan binnen een tempel, Bestaard door beelden, als van Phidias, Van u, en Asia, en van de Aarde, en mij, En u, lieflijke nymfen, die de liefde Die wij gevoelen in uw blikken draagt, Als een gedachtnis van de tijdingen Die hij gedragen heeft, onder een koepel, Versierd met beitelwerk dat bloemen nabootst, In evenwicht op twalef zuilen van Schittrend gesteent, en open naar den hemel, Die hel en lieflijk is.

En om hen slaat hij teeder den schoot van 't schittrend kleed: Zoo vriendlijk voelt hij mede met 't droevig lot der jeugd. En hen, die nog niet loopen, biedt hij den steun van zijn shakujo , Hij streelt, omhelst de kleinen, hij drukt hen aan zijn boezem, Zoover gaat 't medelijden en mint hij de arme kleinen. Namu Amida Butsu! Naar Lafcadio Hearn.

"Donker in 't gele gewaad, ligt met sandel bestrooid en met kransen omhangen, De oorringen schittrend in 't licht als de dans ze beweegt om de lagchende wangen, Schertsend en kozend met dartel gebaar Leidt Krishna ten reidans de luchtige schaar.

Toch lag op zijn pad éen schaduw, En éen kommer in zijn harte. Eens, als hij naar 't Noorden blikte, Zag hij in een verre weide Een volschoone maagd, een ranke Slanke jonkvrouw, eenzaam staande Midden in een verre weide; Schittrend groen was haar kleedije, En heur hair was als de zonne.

Mijn uiterlijk misleidt: 'k zal haast mij scharen Bij 't mannenkoor, naar mijner jaren tal; Maar heb ik ook die geestes-rijpheid al, Die vroegontwikkelden bij zich ervaren? 't Zij schittrend of gering, 't zij vroeg of laat, Mijn krachten ook vervullen eens heur maat, En doen mij 't pad van mijn bestemming loopen, Waarheen de tijd en 's hemels wil mij drijft.

Als de vooglen in den wind, Als de visschen in den vliet, Als wat 's menschen ziel verzint Vloeit door 's levens licht gebied, Leegren wij daar vlot en vrij: Als de wolken onweerhouden reizen wij Door die sferen die geen grens verkleint: Daaruit dragen wij de profeetsij, Die in u begint en eindt! Meer komen, een voor een: de lucht in 't rond Ziet schittrend als de lucht rondom een ster.

Hy-zelf hy droeg op 't hoofd om hooger uit te steken, Een blaauwe reigerbosch tot kroon en veldheerteeken; En zwaaide, op de eiken kolf, eens evers blanken tand, Aan 't grimmig dier ontrukt met wapenlooze hand. De moed, de woede, en spijt, glom in zijn oog, en vonkte Den ruigen wenkbraauw door, die langs het voorhoofd pronkte En 't licht verduisterde van 't schittrend oogbolgraauw.