United States or Timor-Leste ? Vote for the TOP Country of the Week !


Bij het afstappen liep er een priester op hem toe, die hem omhelsde en tot driemaal toe zijn kleed aanraakte, »alsof het een reliquie van den grootsten heilige was«, zooals Aleander grimmig naar Rome schreef. Getroffen liet Luther zijn groote, klare oogen over de menigte gaan. »God zal mij bijstaanhoorde men hem, als ter geruststelling, met een blijmoedig gezicht zeggen.

Of gij er een woord van zult begrijpen, dat weet ik niet, maar gij moet u houden, alsof gij aan die vreemde dingen geloofdet. Indien gij met hem doet gelijk met mij, zal bij droef en grimmig worden, hij zal u vaarwel zeggen, en gij zult hem niet meer te zien krijgen, al verroerdet gij hemel en aarde.

Ditmaal wisselden wij geen verstandige brieven, mijn militaire- en mijn burger-ik. Wij accepteerden elkanders hinderlijk gezelschap, zooals doodsvijanden, die toevallig in dezelfde spoorwegcoupé moeten reizen. Nog drie dagen gingen wij grimmig zwijgend naast elkander voort...

Na zoo eenige straten doorgekuierd te zijn, vernamen zij een luid degengekletter, snelden daarop toe en bemerkten twee mannen, die woedend op elkaar inhieuwen, en eerst toen zij de hooge overheid zagen naderen, hun grimmig gevecht staakten. "Hierheen, mijne heeren!" riep een der vechtenden het hooge gezelschap toe. "Men heeft mij willen berooven en op de publieke straat aangevallen."

»Nauwelijks had Isis op éen na het laatste der ledematen van Osiris gevonden, of van den anderen oever werden jubelkreten en zegeliederen gehoord. Horus had Typhon verslagen, en drong nu, om zijn vader te bevrijden, de opene poort der onderwereld binnen, die zich op den westelijken oever van het meer bevond, en bewaakt werd door een grimmig vrouwelijk nijlpaard .

Hoe roemrijk zou hij de woedende zeeën ploegen met zijn snelvarend, zwart gekleurd roofschip, "De Geest van den Storm," welks schrikaanjagende vlag grimmig van de voorplecht zou wapperen.

Hij vergenoegde zich echter zijn kodde op een dreigende wijze te schudden en den potsenmaker grimmig aan te zien: toen de kokeler, waarschijnlijk om de toeschouwers den tijd niet te laten van over het gebeurde na te denken, opeens als in verrukking oprees, twee vergulde balletjes voor zich op de tafel nederwierp, en die terstond met twee tinnen bekers overdekte.

In deze inbeelding had hij aan de zakken, die met rooden wijn gevuld waren, zooveel moorddadige steken toegebracht, dat de kamer onderliep van den wijn, die nog altijd uit de door zijn degen geboorde gaten stroomde. Bij dit gezicht werd de herbergier zoo woedend, dat hij, zonder een woord te spreken, op Don Quichot aanviel en met beide vuisten grimmig op zijn rug begon te trommelen.

Nauwelijks hadden allen op die wijze hunne posten ingenomen, of zij zagen een zwijn aankomen, dat, door de honden opgejaagd, grimmig zijne slagtanden wette en de schuimvlokken uit zijn wijden muil liet vliegen. Zoodra Don Quichot het ontdekte, greep hij zijn schild vaster, tastte naar zijn zwaard en trad een weinig vooruit, om het getergde dier te ontvangen.

Toen de vlammen daarvan het tooneel der worsteling verlichtten, bleek, dat door de steken en schoten van het genoemde drietal ruim twintig Roodhuiden gekwetst en eenigen zelfs gedood waren. "Daar zullen de honden tiendubbele martelingen voor uitstaan!" zei de hoofdman grimmig. "Wij zullen hun vel aan reepen van hun lichaam snijden.