United States or France ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij zag de drommen van zijn kameraden donker blauwgroen, en haar tusschen hen komen met haar gouden lach over al haar leden. En zooals een die aan de donkre zee zit, en de vioolkleurige heft haar stem, voor hem niet, maar lijkt slechts voor zich te ruischen. Hij kijkt slechts naar de zon, hoe goud die is, en goud heengaat en trekt, zoo was ook hij.
Het licht der kusten flikkert langs de zee, Door wolkensluiers glimm'ren bliksemspranken, Een hooge pijl doorklieft de nevelbanken, De stemma Zeus rolt dreunend langs de zee. De roode maan rijst boven donkre kruinen, De starren fonklen boven donkre duinen, Een roode slang schiet over 't zwart kristal.
DEMETRIUS. Gij zet te zeer uw goeden naam op 't spel, Als gij de stad verlaat en aan een man, Die u niet lijden mag, u toevertrouwt, Aan de verleiding van de donkre nacht, De influistring van een afgelegen plaats, Uw kostlijke eerbaarheid te hoeden geeft.
En of ik sloeg de biddend bleeke handen In ootmoed samen, starend naar haar vluchten Kussend de lucht, waarin haar beeld verdween, Ik zag het zwart heelal met donkre wanden, En onvermurwbaar voor gebed en zuchten Liet zij mij in de duisternis alleen. De nacht kwam aan, de zon ging onder, De naglans van den dag verdween, De trein met onverpoosden donder Jaagt door het donker landschap heen.
Maar in den andren vielen van Prometheus Zijn bleeke, wond-verminkte leden af; De azuren nacht werd stralend van de glorie Van die gestalt' die onveranderd leeft In hem, en o zijn stem viel als muziek, Die duizlen doet het donkre brein, bezwijmd Door de bedwelming van zoo helle vreugd: "Zuster van haar wier stappen de aard bespreien Met lieflijkheid schoonste behalve haar Wier wederschijn gij zijt zie op tot mij."
Ze zweeg, napreevlend met 'r droge lippen, vrindlijk-rustig knikkend naar de zij van Eleazar. Maar de donkre stem van den Poolschen jood, sprak hortend, stem langzaam ver-heeschend in drift: "Rècht! W
Melchior Sinclaire had beter vrienden dan de predikant van Broby. Jaren lang bestond er al een veete tusschen hen. Men zei, dat de groote landeigenaar in donkre nachten op den loer gelegen had op den weg, waarlangs de predikant moest komen en hem menig pak slaag gegeven had, dien duitendief, dien boerenplaag!
Zooals een meisje in wie de bronnen opengaan, zoo was 't haar over het lijf. En zacht bereikte ze de donkre schaduw van 't oude bosch, donkre eiken, groenzwarte elzen, en daar, in de waterig natte schaduw, zette ze zich op eene rott'ge bank, en begon over haar leven te denken. Voorbij was het, zooals stille fontein.
Een Leidenaar sprak eenmaal Charon aan: "Ik bid u, bootsman! hoor mijn beden! Zoo 'k eenmaal in uw schuit moet treden, Och, laat het zijn bij donkre maan! Indien 'k mag peuren uit uw bootje, Krijgt gij de helft van 't waterzootje, En 'k wijs u bovendien den grond, Daar ik mijn vetste wurmen vond." Studenten-Almanak 1836. Het wapen der stad Leiden vertoont de sleutels van St. Pieter.
Moeder, moeder waak nog dezen éénen nacht, en ik zal u nooit meer verdriet doen!" Zij roept, en luistert dan ademloos naar antwoord. Maar niemand hoort het, niemand helpt, niemand antwoordt. Dan wringt zij de handen van angst; maar ze heeft nog geen tranen. Het lange donkre huis met zijn gesloten deuren en donkre vensters lag schrikwekkend, onbewegelijk, in den stillen nacht.
Woord Van De Dag