United States or Kosovo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Je bent een echte dwarskijker en ik vind, dat je aanleg hebt om lang knecht te zijn, want je vilt de paling niet, die je in je handen hebt. De fortuin is als een van die vluchtige coquettes, die iemand ontgaan, wanneer hij niet van de gelegenheid gebruik maakt." Ik lachte om die opmerkingen van Nunez, hij lachte er zelf ook om en wilde het doen voorkomen, dat hij het niet ernstig had gemeend.
Toen hij met een open knipmes in de hand bukte naar de paling, was het een geklater op de harde huid van zijn regenjas, de regen striemde zijn pantser, de stralen braken op zijn rug en spatten op en om hem heen. Glimmend als een groot waterroofdier, greep hij zoo de paling in zijn grijpende vingers.
Maar voor Wouter waren ze nieuw en belangryk. Het welzyn van de Hoofdstad ging Z. M. byzonder ter-harte. Wouter ook. Dit belette niet dat hy deze byzonderheid heel lief vond in den Koning. In Afrika zoud-i precies hetzelfde doen! En zyn hoofdstad... Neen, weg met Afrika! Hy smeet z'n linkerkous onzacht weg, zoodat het ding zich om den sport van 'n stoel slingerde als 'n stervende paling.
"Hè," zei Jan, "wat heb ik een spijt, als ik aan onze paling denk, die de visschers hebben meegenomen. Zoo'n prachtigen voorraad te hebben en dan toch nog platzak thuis te komen. 't Is onuitstaanbaar!" "Ja," zei Karel, "dat zeg ik ook. Kijk de pottenschipper eens aan 't hakken geweest zijn. Zijn schuit ligt rondom in 't open water." "Ja, anders vriest ze stuk," zei Jan.
Zeg, wat hebben we er al veel, hè?" "Ja, heel wat. Mij dunkt, dat we er al meer hebben, dan we oplusten. Willen we nu weer naar huis gaan?" "Goed," zei Karel. "Het begint mij zoetjes-aan te vervelen ook. Zullen we vanmiddag gaan schaatsenrijden?" "Ja, dat is afgesproken." Karel had de sikkels en de bijlen op den schouder, en Jan droeg het net met de paling.
Denk nog maar eens aan een zeker avondje in den tuin van den burgemeester...!" Allen schoten in den lach. "Ja, maar toen waren wij hem toch te knap af!" zei Dik. Zoo zaten zij nog lang te praten, tot Jan Vos opeens zeide: "Als het zoo blijft voortvriezen, zal de visch het gauw benauwd krijgen onder het ijs. Morgen moet ik toch eens probeeren, of ik niet een lekker maaltje paling kan vangen."
En den kost zouden we verdienen met visschen, niet waar?" Justus moest lachen. »Met visschen? De paling is schaarsch in den Bergschen plas; en dat de baars en de voren er elkaar niet in den weg zwemmen, daarvoor zorgen je vader en de dominee en de liefhebbers uit de stad wel! Dat visschen zou ons een mager kostje opbrengen, Marieken!"
»Mooi zoo," zei Jan Slob, zich de handen wrijvende van genoegen, »dan zoek ik er eerst de lekkerste paling uit, want daar zijn mijn vrouw en ik groote liefhebbers van. Dat is goed bedacht, 't Hoen!" »Jij blijft er nuchter van!" zei Symensen lachende. »En verder?" »Wij brengen dan eenige groote tobben aan boord, en in elke tobbe neemt een Vrijbuiter plaats...."
Men vulle den pot met kouden azijn, en late hem, au bain marie, koken tot de paling gaar is; men zette er onder het koken een passend schoteltje op en make den pot later, als hij koud is, met eene blaas digt. Blaauwe karper.
Evenmin merkte hij op, dat Marten het touw, waarmede de twee schuitjes aan elkander verbonden waren, losmaakte. »Ha!" riep de krijgsman op verheugden toon uit, »daar heb ik den dikkerd! Een prachtstuk van een paling, dat moet ik..."
Woord Van De Dag