United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Evenmin merkte hij op, dat Marten het touw, waarmede de twee schuitjes aan elkander verbonden waren, losmaakte. »Ha!" riep de krijgsman op verheugden toon uit, »daar heb ik den dikkerd! Een prachtstuk van een paling, dat moet ik..."
Zij hadden anderhalf uur tijd te verliezen vóór de groote mailboot, die hen naar Engeland zou vervoeren, afreisde en de generaal wilde die gelegenheid te baat nemen om zijn nieuwe vrienden, uit dankbaarheid, in de restauratie-zaal van het vlakbij gelegen spoorwegstation, op een maaltijd te trakteeren. De dikkerd en zijn vrouw namen dat gretig aan.
De dikkerd stopte alvast zijn servet in zijn halsboord en bekeek de zwarte verkrimpelingen met oogen die blonken, terwijl de vrouw van haar kant ernstig hoofdknikte, dat het toch wel heel goed zou zijn. De generaal bestelde een flesch rooden wijn en bediende de dames. Smaakt het, liefje? glimlachte hij naar het meisje, toen zij een paar hapjes genomen had.
Wij konden 't in ons hart niet gevonden krijgen om hem te verlaten, zei hij, iets kalmer en reeds vagelijk zich schamend. De dikkerd en zijn vrouw glimlachten zwakjes, en knikten zwijgend goedkeurend, nog gansch verbouwereerd door de gebeurtenis; maar Elsatje barstte plotseling in hevige tranen uit. Dat vermurwde heelemaal het hart van den ouden militair.
Gedrukt namen zij vluchtig afscheid van den dikkerd en zijn vrouw en de schoonzuster ontving Rikiki in zijn mandje uit de handen van het nog steeds ontroostbaar snikkend klein meisje. Kom, kom, laten we nu maar gauw weggaan, ik schaam me, ik schaam me, bromde de generaal, alsof zijn vrouw en schoonzuster alleen de schuld van alles waren.
Zoodra ze hem zag, ging ze naar hem toe, en zei ze met haar heldere stem en haar vroolijken lach: "Ha, ha, daar zie ik een kleinen lotgenoot. Wel dikkerd, hoe heet jij?" "Dik, juffrouw." "Dik? Zoo, dat is een eigenaardige naam. Kom, geef mij de hand eens. Ik geloof, dat wij wel gauw dikke vrienden zullen worden." En zoo gebeurde het ook.
Juffrouw Francine sprong, in éen wip, de portière uit en Simon Peter voorbij. Ze viel in mijnheer du Bessy's armen en lachte, terwijl ze zeer ondeugend zijn mooie snor in de war bracht. Lieve, lieve dikkerd! Toen merkte ze Simon, die mevrouw Verlat uit het rijtuig hielp, en ze bloosde meteen. De oude Ko en Mariëtte waren ook van de reis. Ze droegen de pakjes en de kleine koffers.
Deluw weer binnenkomende, daar hij het noodig achtte voor den vreemdeling de misdaad te noemen van zijn zoon, opdat deze hem niet voor een onrechtvaardig en hardvochtig vader houden zou. "Mag ik vragen?"... "Buikje!" riep de goedhartige dikkerd, met een gullen lach op zijn purperen wangen. Nu, het woord buikje, diminutief van buik, is een zeer bekend woord; althans voor een geneesheer.
Het werd, voor den generaal en de twee dames, hoe langer hoe gecompliceerder en ellendiger. Wie moesten ze nu eigentlijk gelooven: de dikkerd en de blonde magere, of de donkere, ernstige man? Klaar hoe dan ook, ellendig was 't in elk geval, aangezien de arme Rikiki, op zijn best genomen, althans gedurende zes weken zou in quarantaine gehouden worden. Zes weken quarantaine!
Vielleicht... wellicht, verbeterde hij haastig; wellicht nog enkele maanden. De beide dames sloegen wanhopig de armen in de hoogte; de generaal foeterde: Konden we ze maar uit ons land krijgen, die ellendelingen! Ja... ja... ja... beaamde de dikkerd met nadruk: de Duitschers en ook de Franschen, en ook de Engelschen, allemaal weg, allemaal weg! dat we weer de baas zijn in ons eigen huis.
Woord Van De Dag