United States or Belgium ? Vote for the TOP Country of the Week !
Den geheelen morgen wijdden wij aan het bezichtigen van al de tempels in den omtrek en vanmiddag gingen wij een kijkje nemen van de industrie die in Trichinopoly beoefend wordt. Het is in hoofdzaak goud- en zilverwerk, filigrainwerk, wat ook al weer door elkeen in eigen hut of nog meer vóór de hut, uitgevoerd wordt.
Willem begon opnieuw te schreien, zei eindelijk: "ja!" en toen de vriendelijke man hem vroeg hoe dat gekomen was, vertelde Willem weer de heele geschiedenis. "Zoo, zoo!" hervatte de oude man, "zit de vork zóó in den steel? En nu heb je vanmiddag zeker vacantie?" Willem durfde niet liegen en eindelijk kwam het er uit, dat hij stilletjes uit school wilde blijven. "Dat is goed!
De gebrajen kip die we vanmiddag gepeuzeld hebben, kon over de schutting. Waarom jij niet?" "Omdat 'k niet over de schutting noodig heb," zei mevrouw dom. "Omdat we ons nooit moeite gegeven hebben," sprak hij luciede-wijsgeerig: "we hebben wel allen 'n staart en die staart is vergroeid...."
"Heusch niet moe!" "Heb je voor grootmoe 'n boodschap gedaan?" "Nee moe." "Op je woord niet?" "Nee moe." "Goeien middag." Pa en Gerrit kwamen samen van kantoor. "Warm vandaag!... Gaat 't goed moeder?... Eten we wat lekkers vanmiddag, Trui?" "Runderlapjes." "Trees, waar blijft 't bittertje?" "Moe, geef uw sleutels eens."
Maar Bob bleef nog staan. »Toe Dorus, wees nu niet zoo flauw en ga meê. Dan zal ik je vanmiddag wel aan je kaartje helpen.» »Neen, ik doe het niet; ga dus maar gerust heen. En als je +niet+ gaat, schuif ik het raam dicht. Ga naar Karel Holm; die zal met zijn werk wel niet zooveel haast maken.» »Karel is niet thuis. Hij is naar Haarlem en komt eerst om twee uur terug.
Kort daarop haalde ik hem van een partijtje bij een zijner vriendjes. "Wat speelde Keesje vanmiddag kranig het Duitsche volkslied. Zoo heelemaal zonder fout uit het hoofd!" De gastvrouw kwam me reeds in de gang tegemoet om haar opgetogenheid te uiten. "Dat moet u Jan ook eens trachten te leeren. Hij is vandaag zeven jaar geworden en wil nu ook graag beginnen met muziekles te nemen."
"Hè ja," zei Go gretig, "ik had vanmiddag zoo graag 's met dien steenensjouwer geruild; hij hier 's wat uitrusten en ik me 's weldadig moe maken. Je hebt gelijk; 't is 'n domme indeeling." "We kunnen er natuurlijk zelf wel wat aan verhelpen.
"'t Is zoo dol mevrouw, om nog éven te blijven." "Jullie bent net kinderen." "Vanmiddag heb ik 'n mijnheer aan 't strand gezien en die bleef nog zitten, toen 't water 'n heel eind ver was. Toen moest-ie z'n kousen en schoenen uittrekken. Nee, Jet, 't was om te gillen." "Was dat die met de roode snor?" "Precies-die." "Neem u nou nog een fondant, mevrouw." "Nou, nog ééntje."
Zoo ging het ruim een half uurtje. Toen kon Klaas het niet langer uithouden. »Zeg, kom je vanmiddag bij me?« vroeg hij. »Ik weet het niet«, fluisterde Jo. »Doe 't maar; ik heb ook jonge konijnen.« »Hoeveel?« »Vijf. Nou, kom je?« »Ik denk het wel«, zei Jo. »Ze zijn al veertien dagen, en er is één wit bij.« Dat moest Jo bepaald zien. »Ik ga mee«, zei hij. »Hoe laat gaat de school uit?«
En als het paar opschrikt, zien zij Hermoine's duena voor zich, de gravin De Pariza, die hen ontsteld aanstaart, en het opnemend voor de beleedigde etiquette, uitbarst: "Ik was van plan geweest, Dona de Alva, vanmiddag terug te komen, doch werd opgehouden door boodschappen in de stad. En nu ik terugkeer, kom ik tot de ontdekking, dat ik niet had moeten heengaan.
Woord Van De Dag