United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Dat is een buitenkansje," lacht Guy, in zijn hart Dirk Duyvel en zijn zeeschuimers zegenend, "dat zal ons voor veel onaangenaamheid bewaren; ik zal u altijd 's avonds komen bezoeken. De gravin De Pariza kan haar tong niet in bedwang houden." "Neen, dat kan zij ook niet," roept het meisje uit, "ik zal het haar echter leeren!" en op dit oogenblik is zij geheel Alva's dochter.

Hierin wordt zij onverwachts geholpen door een vijandin, de gravin De Pariza, die valsch lachend binnenkomt: "Gij zult hem toch zeker langzaam laten verbranden? Hij is een ketter." "Wat leutert gij van ketter, draak," roept Chester, "ik ben een evengoed Katholiek als de hertog van Alva zelf." En aan zijn God denkende, nu de dood hem zoo nabij is, neemt hij zijn rozenkrans en begint te bidden.

Een seconde later komt Dona Hermoine de kamer binnen, gekleed in kostbaar bont, haar trotsch hoofd beschaduwd door een zwierigen Spaanschen hoed met lange witte veeren, haar donkerkleurig gelaat stralend, terwijl haar oogen nog levendiger worden, zoodra zij Guy opmerkt. Achter haar aan schrijdt de gravin De Pariza, duena van top tot teen.

Ik hoorde haar gistermorgen nog gillen onder uw kastijding. Maar heb niet het hart, met uw lafhartige natuur, u op haar te wreken. Neem u in acht voor mij, ik haat wreedheid! Ik ben Alva's dochter!" Bij deze laatste woorden bijt Guy zich op zijn lippen, om een glimlach te verbergen, en Dona De Pariza laat een half onderdrukten spotlach hooren.

"Kom dan, want ik ben van plan het gemeste kalf voor u te slachten!" En Hermoine wil de hand van haar ridder vatten, om hem naar het priëel te geleiden. Doch Chester aarzelt eensklaps en fluistert: "De gravin De Pariza wat zal uw duena zeggen?" "Zij zal niets zeggen," merkt Dona de Alva luchtig op. "De gravin De Pariza zal vanavond niet thuis zijn." "Niet?

Als La Pariza hen een oogenblik later had kunnen beluisteren, zou zij nog meer verbaasd zijn geweest, want zij zou dan hebben bemerkt, dat kolonel Guido Amati Dona Hermoine een boetpredikatie houdt over de noodzakelijkheid, zijn gevoel en zijn tong te beheerschen.

Sedert dien nacht gij herinnert hem u immers, den nacht, dien ik zegen? toen gij mij uit de handen der Geuzen bevrijd hebt, vreest de gravin De Pariza de Watergeuzen meer dan de vijanden uit de andere wereld, en ofschoon het heet, dat zij hier woont, is zij zooveel mogelijk iederen nacht afwezig. Zij komt niet terug voor morgenochtend."

Zij blijft in haar eigen vertrekken," antwoordt de jonge dame. "Die vrouw zou mij verraden, als zij durfde, en na hetgeen gisteren is voorgevallen, beklaag ik haar Moorsche slavinnen. Gij weet, dat toen Papa mij Zora schonk, hij Alida ten geschenke gaf aan de gravin De Pariza.

Hij zou misschien later op den avond alles aan Hermoine hebben verteld, want hij begrijpt, dat zij er nu recht op heeft, de waarheid te vernemen, maar er komt iets tusschenbeide, dat hun van weinig beteekenis toeschijnt, doch grooter invloed op hun leven heeft, dan zij vermoeden. Guy heeft lachend geïnformeerd naar de gravin De Pariza. "Sedert gisteravond heeft zij geen woord tegen mij gezegd.

Die rose zijden kousen staan u goed," antwoordt senora De Pariza.