United States or Madagascar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Alles is in alles." Wouter nu doorbreekt dien samenhang tusschen uiterlijke en innerlijke bekrompenheid. Hij ontwikkelt zich juist in sterke tegenstelling tot zijn omgeving. Bij deze heerscht harmonie tusschen uiterlijke omstandigheden en innerlijk leven. Maar Wouter groeit innerlijk tegen de verdrukking in door den adel van zijn aanleg.

Ze sprak bargoens, en scheen Ribbetjen iets te zeggen over dat geld. Het jonge vrouwtje hield op met uitzoeken en tellen. Fader, d'r is grootemoe, en se seit ... Hier volgde een-en-ander dat Wouter weer niet verstond, maar wel onderscheidde hy eenige keeren den naam van Racheltje.

Ze veranderde dus van tekst, en huilde nu by-voorkeur over haar "verloren kind" 'n onderwerp dat haar voorkwam in beter evenredigheid te staan met 'n schadeloosstelling van vyftig heele stuivers. Wouter stond met open mond, en... wachtte? Ja, neen, ik kan waarlyk niet zeggen of-i wachtte.

Wouter mocht vernemen hoe mevrouw haar meedeelde dat er vandaag 'n kanarievogeltje zou gebracht worden, en: Als 't komt, Sientje, breng 't vooral terstond binnen! Dit beloofde de meid. Wat moest nu Wouter bepeinzen? De onafhankelijkheid van dien barbier had hem verlokt tot 'n rudiment van weerspannigheid. Vorderde nu de konsekwentie dat-i verviel in dolle yverzucht op dat bevoorrecht vogeltje?

Maar meester, vroeg juffrouw Pieterse na op 't overwonnen zoogdier 'n blik te hebben geworpen die gelden kon voor 'n: "waar blyf je nou?" met rang van overwinningsbulletin maar meester, wat heeft die Wouter dan nu weer uitgevoerd?

Men had al byzonder ongemanierd moeten wezen of geen republikeinsche Amsterdammer om dit niet te begrypen. Toen Wouter weer tot bezinning kwam, stond-i op straat. De brommer was weggereden, met of zonder haar. Met of zonder die beide mannen. Dit wist-i niet. Maar 't bekommerde hem nu minder ... Zy had hem haar broeder genoemd, ernstig, plechtig, boekerig, kerksch... dit was hem genoeg!

Ja, ja, zondag na kerktyd! Ik reken er vast op ... En, om de uitnoodiging dringender te maken, sprak ze van de lekkernyen die ze gewoon was haar gasten op dat uur voortezetten. Wanneer wy aannemen en dit mogen we dat juffrouw Laps op 'n bezoek van Wouter byzonder gesteld was, moet men erkennen dat er diepe kinderkennis lag in het toevoegen van gebakjes aan de voorgespiegelde napreek.

Het protestantsche heeft nog dezen zin erbij: "Want U is het koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid in der eeuwigheid, amen." De Vulgata is dus minder zwaar dan een protestantsch bijbel-boek waarin die apocriefen wel zijn af gedrukt. Neen, Wouter vatte het niet! of althans hij begreep niet alles. Maar de conclusie nam-i goedig aan.

Stuk? Gebroken? Aan my? Ja, stumpert, zeg 't maar! Wouter betastte zich. Toen z'n hand de plek bereikte, waar die boomwortel z'n plooien en knoesten had ingestempeld, nam z'n gelaat 'n vragende uitdrukking aan. Geheel overtuigd dat men hem niet buiten z'n weten had geradbraakt, was-i niet! Gebroken? Stuk? Ik? Wie anders? En... wie zou dat gedaan hebben? Wie? Wèl ... jyzelf, stumpert! Ik?

Wouter had den zin van Holsma's woorden zeer goed begrepen, en ... zelfs de oorzaak van dien overgang op de dopërten.