United States or Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Nou,« mompelde de Jood, terwijl hij op de deur klopte, »als hier wat achter steekt, zal ik 't er wel uitkrijgen, meidlief, al ben je nog zoo slim.« Nancy was in haar kamer, zei de vrouw, die opendeed. Fagin sloop zachtjes naar boven, en ging zonder eenige plichtpleging binnen. Het meisje was alleen, ze lag met haar hoofd op tafel, 't haar om haar hoofd heen gespreid.
Welnu, dan moeten wij ergens zien te schuilen, zeide Cascabel. Ik ben minder bang voor een onweder dan voor wolven. Kayette, vroeg Napoleona aan het Indiaansche meisje, zijt ge bang voor den donder? Wel neen, meidlief, antwoordde Kayette. Daar heeft Kayette groot gelijk in, zeide Jan. Het is dwaas, daar bang voor te zijn. Je hebt goed praten, hernam Napoleona terwijl zij hare schouders ophaalde.
Hij scheen eenigszins gerustgesteld, toen hij haar in dezelfde onverschillige houding zag, waaruit hij haar 't eerst had opgeschrikt. »Nancy, meidlief!« kraste de Jood met zijn gewone stem. »Heb je me verstaan?« »Laat me nu met rust, Fagin!« antwoordde het meisje, langzaam het hoofd opheffend. »Als het Bill dezen keer niet gelukt is, zal het een anderen keer lukken.
»Licht hem bij,« zei Sikes, die bezig was zijn pijp te stoppen. »'t Zou jammer zijn, als hijzelf zijn nek brak zonder toeschouwers om 't aan te zien. Licht hem bij.« Nancy volgde met een kaars den ouden man naar beneden. Toen zij in de gang waren, legde hij den vinger op de lippen, schoof dicht naar het meisje toe en fluisterde: »Wat is er Nancy, meidlief?«
Eerlijk gezegd was er niets bijzonders of in 't oog vallends in zijn gedrag, sinds er in de stad vele geestige jongelui zijn, die een heel wat hoogeren prijs dan Mr. »Nou,« zei Fagin, toen de jongens weg waren, »nou zal ik 't kistje voor je halen, Nancy. Dit is alleen de sleutel van een kastje, waar ik een paar prullen voor de jongens in bewaar, meidlief.
"Maar Elsje kind, zit je daar nu nog te droomen?" klonk eensklaps de stem der oude vrouw, die, uit haar dutje ontwaakt, verbaasd was, het zoo donker om zich heen te vinden. "Maar meidlief, dat gaat nu toch zóó niet! Kom, steek gauw de lamp aan en brei dan nog, totdat je aan den voet beginnen moet. We moeten onzen tijd niet zoo verspillen, kindje!"
Zeg eens, vader, vroeg de kleine meid, zullen wij nu ook den czaar van Rusland zien? Zeker kind. Tenminste als Zijne Majesteit naar de kermis te Nisjni-Novogorod komt kijken. En zullen wij voor hem mogen werken? Dat kan wel gebeuren, als hij er pleizier in heeft. Dan krijgt hij van mij een zoen op zijn twee wangen. Misschien geeft hij er u maar één te zoenen, meidlief.
"Ik weet er niets van, meidlief," klonk het antwoord: "Papa is het dorp uit, en zoo iemand met geld geweest was, dan zou ik het ontvangen hebben, maar, ik weet er niemendal van." "Moar 't is wél woar!" riep Doortje, door die noodlottige tijding alle bleuheid verliezende: "Hie is hier gewêst, met geld ien 't zekske!"
Deze knappe boerin, zoo helder, zoo ongekunsteld, waar hij zoo niets tegen opzag, waar hij een zeker overwicht op gevoelde....! Doch de vernieuwde uitroep van de persoon in quaestie: "As 'k moar wiest woar ie zat!" brak de bespiegeling des jonkmans af, en zijne illusiën met de belangen der dorpsschoone vereenigende, sprak hij: "'t Is een raar geval meidlief, maar dewijl je Bart zich niet ten onzent heeft vertoond, zoo moet hij ergens anders uithangen.
"Maak je niet driftig, meidlief!" sprak de jonker: "Kom binnen -Hier Ga zitten Toe maar Zie zóó. En vertel mij nu eens, wat er van de zaak is."
Woord Van De Dag