United States or Taiwan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Om," zegt Blasius, "den Huishond als soort van de overige Wolven te onderscheiden, bestaan tot dusver nog geen betere kenmerken dan de naar links gekromde staart, welk feit reeds door Linnaeus werd vermeld. Het lot van den Hond in de natuurlijke geschiedenis gelijkt op dat van den mensch.
Drie wolven volgden hem op de hielen; hij velde er eenen neder met zijne bus; de anderen wierpen zich op den gewonde, trokken hem vaneen en liepen het bosch in, elk met een stuk. Van dat gezelschap verlost, keek Uilenspiegel of er geen andere bende in 't veld was.
Eerst bracht hij hem op de hoogte van den toestand; hoe wij overvallen waren door de sneeuw en Joli-Coeur, uit vrees voor de wolven, in een boom was geklauterd en daar kou had gevat. 't Is waar, de zieke was maar een aap, maar welk een geniale aap! Bovendien was hij een makker, een vriend van ons.
"Een man en een paard, waar niets aan mankeert, hoeven toch om hunnentwil een oude vrouw niet door de wolven te laten opeten," dacht hij. "Er moet toch een andere manier zijn om ons te redden. Ja, natuurlijk is er die. 't Is maar, dat ik er niet op kan komen." Hij begon weer aan dat biervat te schuiven, maar op eens hield hij weer op, en barstte in lachen uit.
"Ik twijfel niet aan de verdiensten van je werk, maar ik begrijp niet, dat je er lust in hebt een brochure te schrijven. Dat zijn van die kleinigheden!" "Er zijn toch wel goede onder en de mijne behoort daartoe, hoewel ze in haast is geschreven. Maar 't was noodzakelijk! De honger, weet je, drijft de wolven het bosch uit." "Wat! De honger! Kan de schrijver van den "Graaf de Saldagne" zóó spreken?
Men noemt ze Isegrims, dit is wolven, en zij verdienen het wel, zij, die niets betrachten dan het vrije volk van Vlaanderen te verslinden. Meent gij dat zij verzadigd zijn?" "Dat geloove de duivel indien hij zich wil laten bedriegen!" riep Burchard.
Ook andere huisdieren weten zich tegen den Wolf te verdedigen. In de steppen van Zuid-Rusland wonen de Wolven in door henzelf gegraven holen, die dikwijls meer dan 2 M. diep zijn. Deze dieren sluipen in de Russische steppen des nachts voortdurend om de kudden.
Daar stond de Zulu-Koning op; nog altoos vriendelik glimlachende zou hij de afscheidsgroet uitspreken. Ongelukkige Boeren! Hij ging hun doemvonnis vellen; en met de lach op de lippen, maar met verraad en bloeddorst in het hart, riep hij uit: »Bulala amatagati!" slaat de tovenaars dood! Dat was het afgesproken teken; en de opeengehoopte krijgslieden wierpen zich als hongerige wolven op hun prooi.
Dat was inderdaad niet gemakkelijk; de sneeuw reikte tot onze knieën en met onze smeulende takken, konden wij geen licht brengen in die duisternis. Daar zij niet geantwoord hebben op mijn roepen, moeten zij ver.... weg zijn, sprak hij. Bovendien moeten wij ons niet blootstellen aan 't gevaar, dat de wolven ook ons aanvallen. Wij hebben niets om ons te verdedigen.
In den winter, n.l. als het sneeuwt en vriest, schreeuwt hij luid en op klagenden toon; het meest hoort men echter zijn stem in den paartijd; men verneemt dan van hem soms ook geluiden, die deels aan het geschreeuw van den Raaf, deels aan dat van den Pauw herinneren. Reintje is geen gezellig dier en verschilt ook in dit opzicht van de Wolven.