United States or Mali ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dyo tredde need is: Als dat kind is al stocnaken, jefta huus laes, ende dan di tiuestera nevil ende calde winter oen comt sa faert allermanick oen syn hof ende oen sin huis ende an waranne gaten, ende da wiilda dier seket diin holla baem ende der birgha hlii, aldeer hit siin liif oen bihalda mey.
Een rokje van rood en geel geruite stof, dat hem zeer netjes paste, deed zijne donkere en welige schoonheid nog gunstiger uitkomen; en zeker koddig zelfvertrouwen met eenige bedeesdheid vermengd, toonde dat hij niet ongewoon was door zijnen meester als een speelpopje behandeld te worden. "Holla, Jim Crow!" zeide Mr. Shelby, floot eens en wierp een trosje rozijnen naar hem toe. "Raap dat eens op."
"Holla!" zei de een, die bij de anderen in aanzien scheen te staan, "de beurs, die gij daar draagt, voor zoover ik door uw mantel voelen kan, bevat meer geld dan gij zegt." "Het behoort aan den dapperen ridder, mijn meester!" antwoordde Gurth; "ik zou er zeker geen woord van gesproken hebben, zoo gij u met mijn eigendom hadt tevreden gesteld."
"Ja, dat is Michael," zeide Phineas, en zijne stem hoog verheffende, riep hij: "Holla daar, Michael!" "Phineas, zijt gij dat?" "Ja! Wat nieuws? Komen zij?" "Vlak achter mij. Met hun achten of tienen. Dol van brandewijn, vloekende en schuimbekkende als wolven." En terwijl hij dit zeide, voerde de wind den flauwen klank van galoppeerende ruiters aan. "Stapt weer op, jongens," zeide Phineas.
"Holla daar, Alf, hoe komt gij hier," zeide een jong, pronkerig gekleed heertje, een ander van dienzelfden stempel, die Adolf door een lorgnet stond te bekijken, op den schouder kloppende. "Wel, ik had een lijfknecht noodig. En daar ik hoorde dat de troep van St. Clare verkocht zou worden, dacht ik..." "Ik ben wel wijzer dan om iets van St. Clare te koopen. Allemaal verwende negers.
Alles gewonnen!" roept Smit met een zegevierenden glimlach Mevrouw De Ruyter toe: "en nu, kanaljes! scheer je de stoep af! Holla hier mannen!"
De deur week onder een krachtige drukking en de matrozen drongen in de kajuit door. Verrast door de duisternis en misschien denkende aan de verantwoordelijkheid hunner daden, aarzelden zij een oogenblik. »Holla! wat is er? Wie heeft het hart?...." riep de kapitein, uit zijn kooi springende.
De wakk're priester treurt dan stil Om 's menschen trots en 's menschen wee, Als bij zijn nachtmis dringt een gil, De helsche roep van "holla hé". Sir Walter Scott.
"Holla daar, waar blijft gij nu? Hier, allemaal Mammy, Jimmy, Polty, Suckey blij dat ge meester weerziet?" zeide hij en gaf allen achtereen de hand. "Pas op de kinderen," vervolgde hij, toen hij over een pikzwarten kabouter struikelde, die op handen en voeten kroop. "Als ik er op een trap, laat hij het dan maar zeggen."
Terwijl hij al bespiegelingen maakte, wat die donkere afgrond toch wel in zijn schoot verbergen kon, drong daaruit een dof, diep stemgeluid tot zijn oor door. Hij luisterde scherp en nieuwsgierig en vernam zeer duidelijk de woorden: "Holla daar boven! Is er niet een of ander christenmensch in de buurt, die mij hooren en zich over mij armen zondaar ontfermen kan?
Woord Van De Dag