United States or Japan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wel is waar was er ook voor de Kerk een gapende afgrond tussen de kristelike caritas en de amor dei aan de ene kant en de voluptas of libido, de geslachtsliefde, aan de andere.
De ziel, die in dien afgrond wordt geworpen, kan een lijk worden. Wie zal haar opwekken? Toen het uur van zijn vertrek uit het bagno kwam en Jean Valjean deze vreemde woorden: "gij zijt vrij!" hoorde, was dit voor hem een ongelooflijk, ongehoord oogenblik, en een straal van levend licht, een straal van het ware licht der levenden drong plotseling in hem. Doch spoedig verbleekte deze straal.
Op eens houdt de djighite stil, en wenkt ons, zijn voorbeeld te volgen. Hij roept ons toe, dat we ons vlak bij een vreeselijken afgrond bevinden en dat het onverantwoordelijk onvoorzichtig zou zijn, onzen weg te vervolgen. Wij zien elkaar verschrikt en verwonderd aan. Wat zullen we doen? Waarom heeft hij ons niet eerder gewaarschuwd? Moeten wij dan op deze plek ons kamp opslaan?
Toen was de ingewijde in verlegenheid en de inwijder in zijne nabijheid gaf eene onjuiste uitlegging van de waarheid en zeide: "Zij verafschuwden ons, maar ze vreesden ons niet: het slechtere heeft de bovenhand". Want dat zeide hij en, na hem hiermede te hebben overreed, leidde hij den discipel tot den afgrond des verderfs."
Ik wil in vliegende vaart naar het kasteel van den hertog rijden, dat dichtbij ligt, en wil volk roepen, om u uit den afgrond op te trekken, waarin uwe zonden u zeker hebben doen neerstorten." "Zoo gij gaan wilt, edele heer, blijf dan maar niet staan leuteren," antwoordde Sancho uit de diepte. "Ik ben hier als bij levenden lijve begraven en kom om van angst en benauwdheid."
Gij deedt verdrinken Ymirs gansch geslacht, Slechts niet Bergelmir, hij ontvlood te scheep Uw zondvloed, uit hem 't reuzenvolk ontsprong. Na behoorlijk overleg rolden Börr's zonen het groote lijk van Ymir in den gapenden afgrond, en begonnen de wereld te scheppen uit zijn verschillende samenstellende deelen. De schepping van de aarde.
Het scheen, of hemel en aarde, het gansche heelal om haar ineenstortten en of zij medegetrokken werd, om onder te gaan in een afgrond van smart en schaamte. Zoodra zij alleen was, liet zij Brangwaine tot zich komen en aan de borst dezer trouwe vriendin snikte zij al haar droefheid uit.
In dezen brief zien wij Tolstoi's groote liefde voor de natuur, zijn' wensch om zich met haar te vereenzelvigen, en zijn verdriet als hij tot de erkenning komt, dat het niet mogelijk is; dat zijne ontwikkeling het verhindert; dat hij zich reeds zoover van haar heeft verwijderd, dat zich een afgrond heeft gevormd, die nooit meer is te dempen. "O, hoe beklaag ik je!
"Gij brengt mij geen goede tijding," zeide Van Bergen, toen bij het bleeke gelaat van den rijknecht bespeurde. "O, het is verschrikkelijk!" antwoordde de dienaar, terwijl hij van het schuimende ros stapte: "Hij is door een helsch wezen naar den afgrond gesleept." "Hebt ge uw hersens verloren Rudolf!" zei de graaf, terwijl bij hem scherp in de oogen zag: "Wat en van wien spreekt gij?"
Zal ik verouderen in dezen duisteren afgrond, zonder u nog eens te mogen zien en op mijn liefderijk hart te drukken?... En waar blijft hij, mijn verloofde? Hij zoo dapper, zoo ridderlijk van gemoed, waarom komt hij mij niet verlossen?
Woord Van De Dag