United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij keek naar beneden; zag den agent zijne ronde doen, een lange straal uit zijn lantaren richtende op de deuren, der slapende huizen. Het roode lichtje van een cab flikkerde even om den hoek en verdween weêr. Eene vrouw, met een fladderende shawl, kroop waggelend langs het hekwerk. Zij begon te zingen met een schorre stem. De agent kwam op haar toe en zeide iets tot haar.

En ik zweer bij Sint Dunstan! dat ik geen ander groen op mijn palet zal gebruiken, dan het groen van dien laatsten straal!" Het was moeilijk uit te maken, of Olivier Sinclair hier niet een weinig spot bedoelde, of dat hij zich door zijn kunstzin liet vervoeren. Een geheime stem fluisterde miss Campbell toe, dat de jonkman niet spotte.

Toch was hij de eerste, die bergen zag in die vlekken, welke op de Maan gezaaid zijn »gelijk de oogen in den staart eener pauw." Zelfs mat hij van sommigen de hoogte, hij bepaalde die op ruim 1/20 van den straal der Maan, 8,800 meter. Galileï vervaardigde echter geen maankaarten.

Schoon nu onmachtig, gloeide de haat tegen de verdrukkers van Vlaanderen in hun harten, en tussen hun droefheid kwam soms nog een dreigende blik, als een vluchtige straal, uit hun ogen glimmen; dan dachten zij aan Deconinck en Breydel en droomden van een bloedige weerwraak.

Rozeke verblijdde er zich in als in eigen geluk, als in een straal van hoop en verlichting over haar eigen kwellend leed van 't oogenblik. Maar helaas!... haar zou de sombere winterman nog wreed beproeven.

Hij zag naar de lucht, de sterren waren verdwenen; als door een venster viel een breede straal van licht uit den hemel en werd steeds glansrijker. Hevig ontsteld riep hij zijne makkers: Wordt wakker! Wordt wakker! De honden sloegen aan, de schapen drongen op elkander in, de herders sprongen overeind en grepen naar de wapens. Wat is er? riepen zij. Wat gebeurt daar? Wat er is?

Zeg mij nu, o Machteld, mijn Vrouw, zult gij geen enkele straal van hoop in uw ziel laten dringen, zullen deze zalige vooruitzichten u niet troosten?" Onder deze woorden was er een merkbare verandering in Machteld omgegaan. Haar ogen waren door zachte vreugde verlevendigd, en een zoete glimlach bleef op haar lippen dwalen.

"Oom!" hernam ik, "ik houd uwe berekeningen voor juist; maar veroorloof mij er eene onbetwistbare gevolgtrekking uit af te leiden." "Ga gerust uw gang, mijn jongen!" "Ter plaatse waar wij thans zijn, onder de breedte van IJsland, bedraagt de straal der aarde ten naasten bij vijftien honderd drie en tachtig uur gaans?" "Vijftien honderd drie en tachtig en een derde uur gaans."

Hij keert zich af van het licht, omdat het zijn oogen verblindt met een bedriegelijke klaarheid, en hij wil de schatten zien in de geheime kamer van de aarde opgeborgen, hij wil de levenswetten naspeuren, daar waar ze bloot liggen, aan de wortels van het bestaan.... Maar geen straal schijnt nog in den afgrond om hem te toonen dat hij op 't goede pad is: de hoop verzwakt, het vertrouwen daalt.

In een breeden, warmen straal viel de zon boven door het koorvenster op zijn witte haar. Hij ook had zijn wederwaardigheden gehad.