United States or Yemen ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wij zeen niks meer wij wassen te bliede um te praoten. Maor toe wij te bedde wassen en alles duuster was, zee Jaaije: »Berend, ai je in de December-maond nao 't Hoogeveene riedt, mus ie veur Hindriks zwaoger een mudde of viere eerpels metnemen en doen die op de trein, franko in hoes!" »En ook een schinke, vaoder!" ruep Geert, die niet sluep, maor met de allosiekette speulde.
Vrouw Meyer z'n moeder was 'en mins van 'en zwak pestuur, en onbekwoam um 'en cent te verdienen. Santje was handig in de melkerij. 't Botterkneën was heur arbeid, en van ielk pond botter dat 'r verkocht wier, had Santje 'en stuuver; of ze geldig was of niet, dát dee 'r niet toe. 't Is avond nog niet heel duuster, moar toch oavend.
"Nou, of 'k niet voaren kos!" sprak Paul weder: "Denk moar oan 't veurig joar weinter; weet ie wel Anneke, toen 'k oe van E. afhoalde?" "Toen 't zoo duuster was." "En zoo glad op den diek da'k geen stuur in de woagen koa houwen, en d'ouwe peerds, die êvel stram in de been' woaren, ielkries uutgleejen." "Hé!" zei Anueke, en ze griezelde er nóg van.
Paul lachte pijnlijk, en stilstaande zag hij het meisje eenige oogenblikken zoo vreemdsoortig aan, dat Anneke er beduusd van werd; eerst de oogen nedersloeg, maar ze toen weer tot hem ophief, en treurig zeide: "Och, Paul, 't is me tegenwoordig zoo duuster." "Joa, Anneke, 't is mien óók duuster," antwoordde de jongen; "'t is mien zelfs bij teijen zwarter as zwart."
Ja, keek ze nog dukkels zwart en duuster, as ze 't spinnewiel liet snorren, en aan alles en alles dacht wat haar in 't leven weervoer; de bouwknecht kon, zooals vroeger, niet volhouden, dat hij Deine nooit zag lachen; niet zelden toch tooverde het eenvoudig en schuldeloos gesnap der kinderen de goede vrouw een glimlach op 't gelaat, en, als Paul soms op de deel aan Anneke wees, hoe ze köpke most keukelen, en 't dernje dan erst niet dorst, moar 't eindelik woagde en op zied af in 't heui viel, dan zei ze wel dat Anneke wiezer most wêzen en geen jongensspullen doen, moar, dan lachte ze toch! verrechtig ze lachte, en dan lachten Geurt en Paul en Anneke ook, en dan begosten de koeien ook krek te bulken of ze lachten, en de hond te springen en te blaffen, en de kalkoenen die op 't arf liepen te lachen dat ze schoaterden, en dan was 'r 'en vroolikheid op 't Uiversnest, zoo as 't 'r sinds joaren niet gewêst was.
Woord Van De Dag