United States or Madagascar ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Alweer een overwinning!" riepen Bert en Bruno dan en zij snelden naar de Doelenstraat, waar zij wisten, dat geregeld het nieuwste oorlogsbulletin werd aangeplakt.

Tegen den avond bevonden zij zich op het Droogbak, waar groote volkshoopen, joelend en schreeuwend, en met stokken gewapend, zich op dat oogenblik te zamen dromden. »Zouden we nu toch niet eens naar huis gaan?" vroeg Bruno. »Ja," zei Bert, »moeder mocht ongerust worden, als we nog langer bleven." Maar juist toen ze heen zouden gaan gebeurde er iets, dat hen tot blijven noopte.

"Maar mama," viel Edward in, "neem me niet kwalijk, hoor! maar nou vind ik toch wezenlijk, dat u zelf heel onbeleefd wordt tegen Bernard, door hem dadelijk bij zijn aankomst al een standje toe te dienen!.... De arme jongen is er beduusd van!.... Trek jij je 'r maar niks van aan, hoor Bert!...."

Eenige boeren en boerinnen, die met open mond en oogen de aanspraak van den spellebaas hebben aangehoord, steken de hoofden bijeen en overleggen: "Kom, loaten we ook èns goan kieken; ik zoo'n spul nog nooit 'ezien; 't kost wel veul, moar 't mot er nou moar deur! 't Is moar èns karmis!" "Toe, Jan, jij veuruut." "Nou, Bert, wacht en hortje!

Even later stonden ze buiten. "Nou, Bert," zei André, "wij gaan nog 's even naar de meisjes kijken, jij gaat zeker niet mee...." "Och, jawèl, dat 's goed," zei Bernard koeltjes. Hij voelde dat de anderen elkaar aankeken met opgetrokken wenkbrauwen, maar hij zag 't niet, hij keek voor zich.

»Echt, ?" zei Bert en uit den blij-tintelenden blik waarmee hij Bruno in de oogen zag straalde tegelijkertijd de trotsch dat hij het was die de verrassende ontdekking deed. »Maar laten we nu weer naar de kamer gaan." Nauwelijks was echter hun moeder teruggekomen, of ook de jongens waren al weer in de keuken. »Komen er geen rozijnen in, moe?" vroeg Bert.

»Allo, dan met spoed mee naar huis!" zei Reinier, »want vader en moeder zullen doodelijk ongerust over jullie zijn!" Maar van dien spoed kwam vooreerst niet veel, want opeens riep Bert: »Daar komt de patrouille van de garde-te-paard! Nu zal 't er spannen! Wisten we maar een goed heenkomen!"

Bert en Bruno vlogen naar de ramen, schoon daar natuurlijk nog niemendal te zien was dan de dubbele rij van nationale garden, die heel den weg van de Muiderpoort tot aan het paleis bezet hadden en van dit oogenblik af niemand meer door mochten laten. »Blijf gerust nog maar wat zitten jongens", vermaande de tabaksverkooper, »de Keizer is de Muiderpoort nog pas genaderd!"

Dit is het geval by Bartstra, van barte, het friesche woord voor vonder of vondel, een paar samengevoegde planken die tydelik over eene sloot liggen om als brug te dienen ook een houten stoep of opstap aan en over het water. Dit woord wordt door de Friesen nagenoeg zonder r uitgesproken: van daar de geslachtsnaam Batstra. Dit friesche woord wordt ook wel verhollandscht tot bert.

Hij overtuigde zich maar half. Maar hij deed aldoor mee, zoo natuurlijk dat de anderen niet beter wisten of 't ging van harte; hij lachte hardop en dronk achterelkaar zijn glas grog uit, zoodat André riep: "Kijk, Bert heeft lol!" Hij debiteerde zelf ook nu en dan een mop, maar hij droeg ze slecht voor, de helft vergetend, zich telkens in de rede vallend en verwarrend 't eene verhaal met 't andere.