United States or Northern Mariana Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het was een dier gelukkige huisgezinnen, die geen vreemde hulp behoeven, waar nimmer gebrek is, maar ook nimmer overvloed, en zuinigheid en werkzaamheid onontbeerlijk zijn. Voor de deur vond onze arts de oudste dochter, een beeld van gezondheid, bezig een dier groote koperen melkkannen te schuren, die in heuvelachtige streken op hot hoofd gedragen worden. "Hoe gaat het met Barte?" vroeg hij haar.

Dit is het geval by Bartstra, van barte, het friesche woord voor vonder of vondel, een paar samengevoegde planken die tydelik over eene sloot liggen om als brug te dienen ook een houten stoep of opstap aan en over het water. Dit woord wordt door de Friesen nagenoeg zonder r uitgesproken: van daar de geslachtsnaam Batstra. Dit friesche woord wordt ook wel verhollandscht tot bert.

Laat haar azijn ruiken, zoo die er is, er wrijf haar de polsen en de slapen van het hoofd. Zie dat gij haar een teug water ingeeft." En hij begaf zich op nieuw aan het leger van Barte. Na eenige oogenblikken kwam hij terug. Clara lag op hare beurt geknield, en hield de hand der oude vrouw zachtjes in de hare.

Als gij den moed verliest, doet gij zonde," zei Klaartje, een paar groote tranen afwisschende. De dokter bevestigde het. "Kom aan, Mieke," zei de oude vrouw, zich vermannende, "doe mijn jakje dicht; ik ga bij Barte." "Maar gij zult u goed houden, niet waar, vrouw Sijmens?" vleide Klaartje. "Komde gij nog eens weer?" vroeg de moeder. Klaaktje beloofde het. Het was nu haar tijd om te vertrekken.

Gij weet hoe gevaarlijk mijn moeder geweest is, en zij is nu weer zoo frisch en gezond als ikzelf. En Barte is zooveel jonger." "Het was een bloem op aarde," zei de oude vrouw, en een glans van vergenoegen kwam op haar gelaat. Daarop betrok het weer. "Te denken," zeide zij, "dat ik haar bij haar vader onder de groene boompjes brengen moest ..." "De dokter zegt dat er nog hoop is, vrouw Sijmens!

Deze was een beetje bijgekomen, en zag het schoone meisje met een naamlooze uitdrukking van dankbaarheid en liefde aan. "Ik weet immers, vrouw Sijmens," zei Klaartje, "dat gij den moed niet verliezen zult. Barte is nog niet opgegeven en de goede God is almachtig." "Wij moeten allen voor één God verschijnen," zei de oude vrouw, er aan denkende dat Klaartje niet roomsch was.

"Barte," sprak Witse met een nadrukkelijke stem. De zieke opende de oogen, en staarde den vreemden dokter met verbazing aan. Hij nam haar bij de hand. Die hand was droog als leder. De pastoor en de broeder stonden verslagen bij de bedstede, wachtende op hetgeen de dokter zeggen zou.