United States or Taiwan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ang ama. Hindi n~ga ibang bagay, at cung mayroon cayong sucat pasalamatan sa aquin balang arao, ay itong paghihirati co sa ínyo na cayo,y, matutong magtiis, cundi ninyo quinacamtan ang totoo ninyong pinagnanasaan.
Nagpatuloy ang Pangulo: "Mayroón pa bang pagtatalo tungkól sa bagay na ito?... Kung wala, lahat ng umaáyon sa mungkahi na ang kapisanan ay maáaring manghimasok sa polítika, ay magsitindig." Sa apat na pu't tatlong kaanib na naroroón, ay anim lang ang di tumindig.
Don Crisóstomo, anyá, sa cawacasa'y dumatíng po cayó: hinihintay cayó naming lahat: tin~gnan po ninyó ang m~ga pader: mayroon nang sampong metro at sampong centímetro ang táas; sa loob n~g dalawáng áraw ay magcacaroon na pantay tao wala acóng tinanggap cung hindi mulawin, dún~gon, ípil, lán~gil; humin~gi acó n~g tíndalo, malatapáy, pino at narra, at n~g magamit sa m~ga pintuan, palababahan at iba pa; ¿Ibig po ba ninyóng makita ang m~ga yun~gib?
Maraming totoong bagay ang iguinagamot sa saquit na ito. Ang isang totoong galing sa saquit na yao,i, ang bun~ga nang niyogniyogan. Ang tatlong bun~ga ay sucat na sa batang mayroon tatlong taon; ang apat na bun~ga sa mayroong apat na taon, at ang lima sa ang edad niya ay limang taon.
Samantala'y isinasabi namán ni Ibarra sa maestro n~g escuela: ¿May-ibig bâ cayóng ipagbilin sa pan~gúlong báyan n~g lalawigan? Paroroon acó n~gayón din. ¿Mayroon pô bâ cayóng pakikialaman doón? ¡Mayroon pô táyong pakikialaman doón! ang talinghagang sagót ni Ibarra. Sa daa'y sinasabi n~g matandang filósofo cay Don Filipong sinusumpa ang sarilíng pálad.
Kailangan paghabulin ng isang kaawaawang binata ang kanyang kinamtang kasawian. Diyata ba't kanyang pababayaan na lamang ang gayon? Oh! hindi! Hindi niya maaaring pabayaan. Mayroon tayong pamahalaang matatag at malaya. Na, ang isang tao, ang isang individual ay malaya at di maaring upasalain ng maling pananalig.
Ay mayroon namang isá na bagong cararating pa, siyang nagpahayag bagá saquit nang bunying alteza. Ang damdam mo haring mahal ay galing sa panaguimpán, sa iyo'i, aquing tuturan ang iyo pong cagamutan. May isang ibong maganda ang pangalan ay Adarna, cun marinig mong magcantá ang saquít mo'i, guiguinhaua.
Makailang sandali'y nanariwa sa aking alaala ang mga nakaraang panahon. Ibig ko na sanang noo'y itanong sa iyo kung ang aking mga hirap na tinitiis ay gagantihin mo ng walang hanggang kaligayahan, pagka't ibig kong noon di'y matalos kung ako'y mayroon pang pag-asa at kung maipagpapatuloy ko ang aking naipahayag sa iyo noóng tayo'y nakikinig ng serenata sa harap ng simbahan ng Sta.
Ang dalawang ito ay kapwa makisig: mga sekreta pala. Sila naman ang nagkuha ng tanong sa tinamaan, nguni't ni hindi rin matiyak kung sino ang may kagagawan. Sino ang may kagagawan ng ganito? Hindi ko po maalaman. Bakit pinatamaan ka ng punglo? Wala po akong malay; papauwi na lamang ako nang hindi ko hinihintay ay nangyari nga ang sakunang ito. Mayroon ka bang kaalit? Wala po akong nalalaman.
Doon, pó, sa buhay at lagay cong yao, ay mayroon acong nararamdamang isang bagay, na di matatalastas co ang pinangagalingan. Aco, pó,i, hindi lumiligao; hindi palagala; hindi palapanaog; uala rin sa loob co ang pag-aasaua; ay, cung baquit, pó, aco,i, guinitian nang pag-ibig sa isang dalagang capitbahay co, pó, at casing edad co naman.