Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Na-update: Hunyo 3, 2025
Niwawalang bahala mo kaya pagka't akong kaharap mo ay isang abang maralitang Eduardo lamang na di dapat pansinin? Eduardo, bakit ka nagsalita ng ganyan? Leoning, hindi ba katotohanan ang aking sinabi? Eduardo, huwag mong pasakitan ang aking puso. Oo, iniibig kita. Ikaw lamang ang buhay ko. Leoning, salamat, diyata...? Eduardo, asahan mong boong puso kitang iniibig. Leoning!!! Eduardo!!!
Inuulit ko'y ang pagpapasalamat dito sa may boda at tanang kaharap; huag din nawang isaman ay magkalamat m~ga pinga't basong dito n~ga't sinangkap. At natapos na.
Isáng tinghóy na nakasabit n~g mataas ang tan~ging tumatanglaw sa pook na iyón na kinalalagyan n~g isang bagong taong bigláng nagulat at nágising dahil sa kaluskos n~g m~ga nagsipasok. Wala kayóng m~ga damdaming lalaki ang wika n~g dinatnan, na wari'y may talagang malaking kagalitan sa m~ga kaharap.
"¡Oh ...!" ¡Kahiyahiya kay Edeng! ang bulong sa sarili Isinumpa ko pa naman na liban sa kaniya'y wala na akong inibig at ipinagmatigas ko pang siya'y hindi nawawalay sa aking gunita ... ¿Ano kaya ang kanyang palagay sa akin ngayon ...? ¿Isang bulaan? ¿isang sinungaling? At ang mukha'y tinutop ng dalawang palad na parang may kaharap na kinahihiyaan.
Tuman~gis ang puso, nagluksa ang dibdib, sisi, habag, hapis, sa kanya'y naniig, kaya't ibinan~gon; «¡Diyos ko! ¡Diyos ko! ¡mahabaging lan~git, pawa na bang gabi, itong tinatawid!... At bago niyakap, kaharap na baliw «Sa aking inasal ako'y patawarin ...» tumbas ni Ruperto ay isang mataos, halik na mariin, «¡Tuning n~g buhay ko, kay sarap mo giliw!...»
Habang idinadaos ang ganitong pagdidiwan ay may apoy na laging nakahanda at hinihipan na pinapatay n~g matandang babaeng sumisibat sa baboy; samantalang ang isa naman ay isinasawsaw ang kanyang pakakak sa dugo n~g baboy at saka itinatanda yaon sa noo n~g kanyang asawa at n~g kanyang m~ga kasama at pagkatapos ay sa lahat n~g kaharap.
Datapwa't kung si Dayang Matî naman ay masamang asal ay babawiin sa kanya ni Gat Maitan ang "bigay-kaya", iiwan siya at mag-aasawa sa ibang babae, saka pinasasaksihan sa m~ga kaharap.
Ang binata'y nápaluhod sa piling ng dalaga't biglang nápasigaw nang: ¡Benita! ¡Aking irog! ¡Oh, patáy! anyá n~g mákitang hindi kumikilos. Hindi anang tulisán natutulog lamang. Masabi ang gayón ay winiligán n~g kaunting tubig ang mukha n~g dalaga at itó nama'y nágising. ¿Saan ako naroroon? aniya. ¡Itang! anang binata. ¡Enrique! ani Benita n~g makilala ang kaharap ¡Aking buhay! ¡Aking irog!
Datapwa't ng masiyahan na siyang di pala kaharap si D. Armando at ang nangyaring yaon ay panaginip lamang, dinapuan siya ng isang kalungkutang na ikinalugmok tuloy sa isang panig ng tahanan. Sumandaling napalagak sa gayong anyo si Ernesto, at pagkatapos ay nagturing na: Hindi, hindi nga nararapat na ako'y mangibig at sangayunan ang sa aki'y idinudulot ni Magdalena.
Ah, samakatuwid nga pala ay di nagkamali ang aking sarili sa pagpapalagay na sila sabay turo sa kaharap iyan ay nakilala ko na. Ang ngalang iyan Bbg. Leoning ay nakilala ko na noon pang mga buwang nakaraan. Nakilala na ng kinatawan? At, kayo po pala ay nagkatagpo nang minsan nila? Oo, lamang, ang pagkakakilala kong yaon ay di paris ng sa ngayong kami ay nagkaabutan ng kamay.
Salita Ng Araw
Ang iba ay Naghahanap