Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Na-update: Mayo 11, 2025
Itutuloy co, pó, ñgayon din, ang uica nang matanda. At cung caya aniya, sinaysay co, pó, sa inyo itong mañga bagay na ito, ay maca sacali,t, ang isip, pó, ninyo, na pauang casinuñgaliñgan ang aquing binabasa, bago-bago,i, pulos na catotohanan ang nalalaman dito, at aco rin ang sacsi nang lahat.
Macapangyarihan na iisang Dios lauitan nang aua ang palad cong capós, alalayan mo po mahina cong loob na houag din nauang madaig nang tucsó. Bugtong niyang anác na si Juang Tamad na nasa sa puló sa loob nang gubat, ang canyang cartilla,i, laguing hauac hauac binabasa niya at buclat nang buclat.
At ang binata'y tulíg, hibáng, ay binubucsá't sinasarhan ang m~ga cajón, nagliligpit n~g m~ga papel, dalidaling binabasa ang m~ga sulat, pinupunit ang m~ga ibá, ang m~ga ibá namá'y itinatagò, dumárampot n~g m~ga aclát, binubucsan ang m~ga dahon at ibá pa.
Mayroong isa pang pamamaga nang catauan, na hungmahalili sa lagnat na pan~giqui na lauon; at ang bagay doon ay yaon ding man~ga sinabi co sa párrafo 345 at sa 346. Cun ang paa lamang ang namamaga susundin ang man~ga turo sa párrafo 352 at 353. Nota. Binabasa nang lan~gis ang camay, at linalahiran nang malauon lauon ang boong catauan nang maysaquit, na yao,i, gagauing macalaua ó macaitlo arao-arao.
Guiliw kong Soledad: Gaáno kayang pagtataká ang tatamuhin n~g iyong mapayapang dibdib na kung sa kalatas kung ito'y matantô ang laki n~g aking pag-ibig. Pedro. Samantalang binabasa mo, dadasalin ko naman ang sampung utos n~g Dios, Luluhod . Ang una ibigin ang Dios na lalô sa lahat. Soledad. Ini-ibig kita hangang huling tibok n~g aking paghin~ga kahi't dios man ang humadlang. Pedro.
Nagpaalam na ang Cura, at ang uica,i, siya,i, maglalacad-lacad pa. Humalic uli nang camay si Dales at si Angi, at yumaon na ang Cura.... Dito, pó, ang uica ni tandang Basio sa aquin, dito, pó, sa binabasa co ñgayon, ay mayroong isang nota . Inyo póng basahin, ang sagot co.
Caya, habang binabasa ni Felicitas ang naturang sulat, ay ualang lagot ang agos nang canilang luha at ang tulo nang canilang lauay, gaua nang malaquing toua nang canilang puso, at lalong-lalong lumaqui ang buhos nang canilang luha at lauay, nang basahin ni Pili yaong mañga uicang civilizacion, civilizado at iba pang mañga uicang castilang nahahalo roon sa sulat.
Tumutulo ring di hamac ang luha ni Felicitas habang binabasa niya ang sulat nang caniyang capatid; datapoua,t, itong luha ni Pili ay hindi galing sa toua, cundi sa malaquing calumbaya,t, capighatian nang caniyang loob. Ay baquit caya ganoon?, ang itatanong sa aquin marahil nang mañga bumabasa nitong casulatan.
FELIZA: Tinangap co ang sulat mo nang malaquing toua, n~guni,t, nang binabasa co na,i, napintasán quita,t, dinguin mo ang cadahilanan.
Ituloy, pó, ninyo, ang utos co sa aquing caibigang matanda, ituloy, pó, ninyo ang pagbasa niyan, at para-parang pinaniniualaan co ang lahat na nasasaclao riyan. Salamat, pó, ang ganting uica sa aquin ni tandang Basio: at itinuloy niya ang caniyang binabasa, na ganito baga: Ang laman, pó, nang nasabing sulat ni Próspero ay yari: Minamahal, na ualang casing mahal na capatid cong Pili.
Salita Ng Araw
Ang iba ay Naghahanap