United States or Barbados ? Vote for the TOP Country of the Week !
Przymykał jedno oko, przykładał dwa palce do czoła, chytrość jego spojrzenia stawała się wprost niesamowita.
Jedno jego oko lekko wtedy zbaczało na zewnątrz, jak gdyby odchodziło w inny wymiar. Potem z tych bezmyślnych otumanieni z tych zatraconych dali powracał znów do siebie i do chwili; widział swe stopy na dywanie, tłuste i delikatne jak u kobiety, i powoli wyjmował złote spinki z mankietów dziennej koszuli.
Uśmiechnięty, radosny, poprawił się Orlęcki na krześle, i sięgnąwszy po cygara, zapalił jedno, w roztargnieniu częstując niemi Romana. Dziękuję, palę jeszcze uśmiechnął się niedostrzegalnie Roman, i spojrzał z pod oka na gospodarza. Rôti
A idąc dalej, na wzgórku stanęli; Już tylko wioskę jedno błonie dzieli, Z którego, krzycząc, swawolne pachołki Spędzają na most i krówki i wołki. Skrzypią z ról czarnych wracające pługi, A cała wioska, jako ogród długi, W kwitnących sadach nizkie strzechy kryje, Z których dym kręty ku niebu się wije. A stary kościół z blaszanymi szczyty Ponad wsią błyszczy, lipami zakryty.
W okienko facyatki karnawałowicza zajrzał głód; po wizytach i balach pozostał w pamięci jego tylko chaos ogólny wrażenie chwil rozkosznie jakby prześnionych, i jedno wspomnienie trwałe. Oczy młodego mężczyzny zadumane, w tej chwili błyszczące i jakby tkliwe, skierowały się w róg izdebki, gdzie w półświetle lampy majaczyła fotografia.
XI. „Ałuszta.” Jedno z miejsc najroskoszniejszych Krymu; tam już wiatry północne nigdy nie dochodzą, i podróżny w listopadzie szuka częstokroć chłodu pod cieniem ogromnych orzechów włoskich jeszcze zielonych. „Rannym szumi namazem niwa” Namaz, modlitwa Muzułmańska, którą odprawiają siedząc i bijąc pokłony.
Rozumiem teraz, dlaczego but znikł z hotelu; pies zwęszył zapach ubrania na skazańcu i gonił go. Jedno tylko mnie zastanawia: jakim sposobem Seldon wśród ciemności mógł widzieć, że go pies ściga?... Słyszał warczenie, tak jak my. Samo warczenie psa nie wystraszyłoby go tak dalece, żeby wzywał pomocy, zdradzając swą obecność i narażając się, że go schwytają strażnicy.
Przyznaję, że nie widzę żadnej łączności pomiędzy temi słowami a przestrogą, zawartą w liście anonimowym. A jednak, kochany Watson, łączność jest tak ścisła, że jedno wypływa z drugiego. Życie , dbasz , strzeż się czyż nie widzisz, skąd są wzięte owe słowa? Masz pan słuszność! zawołał sir Henryk.
Obrzydzenie do wszystkiego, co mię otaczało, rosło z każdą chwilą. Żal mi cię, Jerzy. Twoje życie wystarczy ci na miesiąc, na rok... Starczyło już na pięć lat. Wszystko jedno, ale co później? Co będzie, gdy się ockniesz z swego zaślepienia, bo inaczej przecież zdań twoich nazwać nie można?
Zresztą musisz pan przyznać, że ślady stóp są dowodem materyalnym. Pies Hugona nie był także zjawiskiem nadprzyrodzonem skoro mógł zagryźć na śmierć, a jednak miał w sobie coś szatańskiego. Widzę, że pan przeszedłeś do obozu spirytystów. Ale zechciej mi powiedzieć jeszcze jedno, doktorze Mortimer. Jeżeli pan skłaniasz się ku takim zapatrywaniom, dlaczego przyszedłeś zasięgnąć mojej rady?