Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juni 2025


Als hij erg hongerig was geweest, zou hij niet geaarzeld hebben op haar af te schieten, dat wist ze. Hij was vijftien voet lang, en met één hap kon hij haar in tweeën bijten. Maar zij had geen tijd aan hem te verspillen. Of zij zwom of niet, de strooming liep even goed van het land af. Een half uur ging voorbij, en de haai begon driester te worden.

Hij liet zich dus zachtjes in 't water glijden en zwom, met zoo weinig gerucht mogelijk, naar de overzijde. Daar gekomen, kroop hij op handen en voeten de buitenwerken der stad langs en over, en kwam eindelijk behouden op een voetpad aan, dat hem, achter de voorstad om, op den weg naar den Rijn bracht.

De vrouw zwom nader, om het meer van nabij te aanschouwen en zij bemerkte toen een helder licht, schitterender dan het licht van verschillende manen en zóó helder, dat het haar oogen verblindde.

Regelmatig zwom hij voort zonder noodelooze overspanning en vorderde zoo snel, dat hij reeds na weinige minuten den Franschman was genaderd. Een daverend gejuich weerklonk van de boot, en de bemanning der sloep repte zich om spoedig den drenkeling en zijn redder te bereiken, die binnen weinige oogenblikken behouden werden aan boord gebracht.

Toen 't muisje zich in vrijheid vond Zwom 't dapper in de waschkom rond, En Spar keek met zijn lieve vrouw Of 't ondier nu verdrinken zou. Het was een klucht om aan te zien Hoe daar die eerzame echteliên, Met angst en moordzucht in hun blik, Verbeidden 't vreeslijk oogenblik.

Ik waadde zoo gauw ik kon, en zwom in het midden nagenoeg dertig el, tot ik grond voelde. Ik bereikte de vloot in minder dan een half uur.

Sedert eenige dagen had men in zee op twee of drie mijlen van de kust een groot beest kunnen zien dat om het eiland Lincoln zwom. Het was een walvisch van de grootste soort, waarschijnlijk tot die der zuidpoolzeeën behoorende, namelijk tot de "kaap-walvisschen." "Als wij dien eens te pakken konden krijgen!" riep de zeeman uit.

De Vorst ontving zijne bezoekers vriendelijk, en toonde hun de wonden, die hij in den strijd bekomen had. Op een gegeven teeken echter werd de Vorst op den grond gesmeten, gekneveld en weggevoerd. In de nabijheid van het Admiraalsschip waagde de ongelukkige het, zijn leven te redden. Hij sprong in zee, zwom naar den oever, en was van dat oogenblik af de verbitterdste vijand der Spanjaarden.

Hij liet mij, schijnbaar dankbaar gestemd, mijn gang gaan, deed angstig en onhandig, terwijl ik zijn hoofd boven water hield en naast hem zwom, tot ik op een middag zag, dat hij als een visch kon zwemmen. Sedert dien tijd heb ik nooit meer getracht, een inboorling iets te leeren. Eindelijk kwam een heer W. voorbij, die bereid was mij naar Aoba te brengen.

Deze ging naar een watergodin en vroeg haar een net ter leen. Toen hij dit gekregen had, ging hij naar de beek van Andwari en wierp het net uit om den snoek te vangen. En de snoek zwom in het net. Loge zeide tot de visch: "Welk schitterend vischje schiet daar zoo snel door den stroom en is in mijn val geloopen?

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek