Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Wat was het druk in het kleine stadje! Schier in elk fatsoenlijk huis was alles in de weer. De dochters van den burgemeester liepen naar de jonge dames van den notaris, en de jeugdige schoonen, die den rijksontvanger tot vader hadden, vergaderden met de meisjes van een der wethouders. Waarom?
Hij naderde met trotse stap voor de Wethouders en riep: "De ambachten van Brugge beroepen u of gij Deconinck wilt loslaten of niet! Verzint niet lang, ik raad het u." "Meester Breydel," antwoordde Van Gistel, "het is u niet geoorloofd in deze zaal te treden. Verlaat dezelve spoedig!" "Ik vraag u," hernam Jan Breydel, "of gij de Deken der wolwevers wilt loslaten?"
Nu biedt men, in eenen historischen, zilveren beker, den eerewijn aan, waarin een klein levend vischje zwemt. De deken, de burgemeester, de wethouders ieder drinkt, naar aartsvaderlijk gebruik, een klein teugje. Wie het vischje binnenslokt, weet men zelden of nooit. Eindelijk gaat men over tot het werpen van koeken, krakelingen en haringen onder de wachtende menigte. Welk een gewoel en gekrioel!
Hier waren de voornaamste Leliaards met de Wethouders der stad verenigd. Johannes van Gistel, groot Tolmeester, bekleedde de voornaamste plaats onder hen, en was ook de warmste Fransgezinde in Vlaanderen. Zodra hij Deconinck voor zich zag, sprak hij met toornige stem: "Hoe durft gij de overheid der Wethouders miskennen, gij trotse Poorter?
Zijn gans leger en het Land van Vlaanderen aan die afzonderlijke zaak niet willende wagen, begon hij met Deconinck over de voorwaarden te twisten. Eindelijk, na lange woordwisseling, kwamen zij overeen dat de Wethouders in hun ambten zouden blijven; de andere punten werden de Bruggelingen toegestaan.
Reeds drie weken na het verhaalde, hield de gemeenteraad van G. zijn gewone maandelijksche zitting. Op de convocatiebilletten, aan de respectieve leden gezonden, had onder de werkzaamheden vermeld gestaan: "Voorstel van H. H. burgemeester en wethouders nopens eene verbetering van het schoolonderwijs in de gemeente."
Zodra hij zich door genoeg aanhoorders omringd zag, trok hij een vel perkament uit de schrijftas die aan zijn zijde hing, en las met luider stemme: "Het wordt aan ieder Poorter kond gedaan, opdat hij het wete, dat de heren Wethouders besloten hebben, hetgene volgt: Dat er een buitengewone belasting is vastgesteld om de kosten, bij de intrede van onze genadige Vorst Philippe, Koning van Frankrijk, gedaan, te vergoeden.
Ten jare 1636 heerschte eene besmettelijke ziekte in vele gemeenten van Vlaanderen, onder andere te Kortrijk en te Ronse. In de eerste stad vroegen de wethouders eene plechtige processie met het wonderdadig beeld van O.-L.-Vrouw van Groeninge; in de tweede beloofde men eene kapel te bouwen ter eere van de machtige Troosteres der bedrukten.
Ware het niet veel wijzer de Franse beheersing als getrouwe onderdanen te dulden en alzo onze koophandel over de bodem van dit groot Land uit te strekken? Ja, ik zeg het: de regering van Philippe le Bel zal onze welvaart vermeerderen, en elk welpeinzend Burger moet de Franse beheersing als een heil aanzien. Onze Wethouders zijn achtbare en wijze heren."
Meer dan eene maatschappij beoefent den zang, het tooneel of de letterkunde. De oudste vereeniging is zeker de oude broederschap «van den heleghen Cruce ons Heeren,» erkend door de wethouders in 1514 «als een gulde van rethorijcke.» Het aloude Sint-Jorisgilde en de nering der arbeiders of pijnders hebben eveneens den storm der Fransche omwenteling overleefd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek