Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"Doe de deur open!" roept onze gids op bevelenden toon, stilstaande voor eene uit boomstammen getimmerde hut; doe de deur open! Bedriegt ge mij? Bedriegt ge mij? Neen, neen. Doe de deur maar open." De stem wordt herkend; de deur gaat langzaam open, en ge werpt een blik in het krot, niet veel grooter dan eene bedstede, maar bewoond door vijf of zes mannen en vrouwen.
Een ander zeer bekend Egyptoloog schrijft over het z.g. totemisme op de meest elementaire wijze en werpt de stelling op, dat een zoodanig stelsel nooit in het Nijldal heeft bestaan. Deze vragen echter zullen op de daarvoor bestemde plaatsen worden behandeld.
»We zullen het ongeluk afwenden,« zegt deze, »maar moeilijk is het, want gij hebt te veel vijandinnen, die machtig zijn. Ik wil echter beproeven, u te helpen.« Ze verlangt een glas water, dat men haar brengt. Nu neemt ze drie stukjes kool uit het haardvuur en werpt die in het water.
Hij, die op den dag over hem gesproken heeft, mag 's avonds wel goed de deuren en luiken van 't schapenhok nazien, anders komt hij. Hij klautert recht tegen 't schapenhok op, want zijn klauwen zijn sterker dan ijzeren nagels. Hij glijdt door 't nauwste luikje en werpt zich op de schapen.
"Niemand hoort ons;" antwoordt Philip, en dan terwijl hij naar de deur gaat en die eensklaps weer opendoet, zoodat hij den luisterenden knecht er bijna mee achterover werpt; "En niemand neemt het in zijn hersens om ons te beluisteren."
Een- of tweemaal per jaar werpt het wijfje 3, 4 of 5 jongen en verpleegt deze met zorg. De kleine dieren groeien schielijk en blijven ongeveer 1 of 2 maanden bij hun moeder. Dan beginnen zij op de wijze van hunne ouders zelfstandig voedsel te zoeken. Gevangen Mollen kan men slechts met groote moeite in 't leven houden, daar men hun groote vraatzucht niet voldoende bevredigen kan.
Het gelaat, dat goed is bewaard gebleven, schijnt niet vertrokken als in lijden; de dood heeft het kind blijkbaar in den slaap overvallen, zonder haar den tijd te laten, zich te verweren. Men ziet geen enkel teeken van een wonde, maar een bundel haren, die achter het oor zijn vastgeplakt, werpt licht op den gewelddadigen dood. Het arme kind is verpletterd geworden.
Wanneer de laatste straal, dien de zon werpt, als de bovenrand van hare schijf den horizon raakt, groen is, dan komt dit wellicht uit het feit, dat hij door eene dunne waterlaag van de zee glijdt en daarvan de kleur opneemt...." »Zwijg...., mijnheer Beerenkooi!...."
"Ja," viel de voddenraapster hier in; "de handel gaat niet meer. De vuilnishoopen zijn ellendig. Men werpt niets meer weg. Men gebruikt alles." "Er zijn menschen, die armer zijn dan gij, vrouw Vargoulème." "Ja, dat is zeker," antwoordde de voddenraapster ootmoedig; "ik heb ten minste een beroep."
Wij besluiten naar het station terug te keeren, een sombere tocht in den nacht; het is zoo goed als volkomen stil; de maan werpt een bleek schijnsel op de doode stad en op den Etna, waarvan de witte silhouet indrukwekkend tegen den donkeren hemel afsteekt. Nu de nacht is gekomen, stijgt een pestlucht uit de ruïnen op en grijpt iemand bij de keel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek