Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 mei 2025


"Ik verzoek u bedaard te blijven, heeren", zeide de proost. "Laat mij mher Isaac Van Reninghe vragen of hij ons met eenige zekerheid kan bevestigen dat graaf Karel dezelfde inzichten als de Isegrims jegens ons heeft." "In der waarheid, ik moet bekennen", antwoordde Isaac Van Reninghe, "dat, welke moeite ik ook aanwendde, ik desaangaande niets heb kunnen vernemen.

»En hoe weet je dat?" vroeg een der toehoorders dien Hindoe, die met zooveel zekerheid sprak. »'k Was tegenwoordig bij de begrafenisplechtigheid," antwoordde de Hindoe. »De soldaten van Dandou-Pant hadden me gevangen genomen en eerst zes maanden later heb ik kunnen ontvluchten." Terwijl de Hindoe dit met allen schijn van waarheid vertelde, verloor de fakir hem geen oogenblik uit het gezicht.

Maar nu heb ik de waarheid noodig en nu moet je spreken. BERNICK. En juist heb ik mijn heele prestige noodig en daarom k

Ik erken u, o Kalf van de Olifant! als de eter der mensen. Maar, van mijn eer kunt ge mij niet beroven. De Amazulu kennen mij te lang en te goed." Umhlela sprak de waarheid. Hij was de beminde aanvoerder van het leger, de held van het volk. Een siddering ging door de leden van de meesten der induna's, die Dingaan omringden.

Dat ik veel van mijn uitrusting kwijt was, was de waarheid; maar ik had een en ander verloren door eigen zorgeloosheid, niet omdat het overboord geworpen was.

Burckhardt verhaalt, dat hij grooten lust gevoelde om naar Massoua te gaan, en den karavanenweg te volgen, die, zooals hij naar waarheid opmerkt, door eene landstreek loopt, wier half-abyssinische bevolking eene nadere studie alleszins verdient.

Ook deze stad telde in haar bloeitijd, naar men verzekert, eenige honderdduizenden inwoners: en de uitgestrektheid der ruïnen schijnt voor de waarheid der traditie te pleiten.

Waarom ik het deed, weet ik niet, doch ik voelde mij gedwongen hem het verhaal te vertellen van een man die zoo lang in de Poolstreken had rondgedwaald dat hij waarheid niet meer van verdichtsel wist te onderscheiden. Het was een verhaal van een grooten beer, die de steile hellingen van St. Elias bewoonde doch nooit afdaalde tot den vlakken grond.

Hy daar op zyne vraag herhalende, zeide ik hem; "dat ik eerbied voor de waarheid had, en dat ik nooit erkennen zoude schuld te hebben, zoo lang myn geweten my zulks niet deedt gevoelen; dat ik onbekwaam was tot zulk eene laagheid voor een medemensch, en nog minder voor hem, dan voor eenig ander". Hy nam my by de hand, verzogt my bedaard te zyn, en verklaarde my: "Dat hy, op alle voorwaarden, vrede met my wilde maken"! maar ik antwoordde hem stellig: "Dat ik naar geen ander vergelyk luisteren wilde, dan het volgende; dat hy zyne misslag in tegenwoordigheid van alle de Officiers erkennen zoude, en dat hy, met eigen handen, uit zyn Dag-register alle de bladen zoude uitscheuren, die mynen goeden naam in verdenking zouden kunnen brengen". Dit geschiedde oogenblikkelyk; men gaf my myne wapenen te rug, en myne zegepraal ging gepaard met alle omstandigheden, die my eene volkomene voldoening verschaffen konden.

Bij het geloof in God, dan zou ik denken, dat gij gelooft, dat hij de waarheid zegt. Gij kunt nu zijn verstand kennen. Want hij zegt juist, dat ik dat heb gedaan, wat ik geloof, dat hij heeft uitgevoerd.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek