Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Toen ik, nadat al deze voorbereidende werkzaamheden waren afgeloopen, die lange reeksen van balen en zakken, van kisten en valiezen, die tenten, die stapels van goederen van allerlei aard overzag, stond ik een oogenblik versteld over mijne eigene stoutmoedigheid. Hoe zou ik deze gansche massa door de woestijn vervoerd krijgen, die zich van de kust tot aan de groote binnenlandsche meren uitstrekt?
Niet waar, het is een nieuw, een futuristiesch gevoel wij spreken niet meer van modern, maar van futuristiesch en gij hadt misschien niet gedacht, dat er zoo iets als vreemdelingenhaat bestond in Italië, in Florence. Mij heeft die eerste uiting van dit nieuwe gevoel ook een weinig versteld doen staan, zoo als
De kapel, welke deze pyramide bekroonde, bestond in zijn tijd nog: hij geeft er eene beschrijving van en zegt dat zij opgetrokken was uit zorgvuldig gehouwen, met beeldwerk versierde steenen. Met echt-zuidelijke overdrijving, voegt hij aan zijne beschrijving de opmerking toe: "Dit monument is zoo hoog, dat men er versteld van staat." Toch bedraagt die hoogte nauwelijks tachtig voet!
Maar ik voegde er by: Dat, indien de heer Ernest Stern het verblyf ten onzen huize Lauriergracht N° 37 wilde voor lief nemen, myn vrouw zich bereid verklaarde als een moeder voor hem te zorgen, en dat zyn linnengoed in huis zou versteld worden. Dit is de zuivere waarheid, want Marie stopt en maast heel lief. En ten-slotte: Dat by ons de Heer gediend werd.
Keizer Theofilus, een slag tegen de Agarenen verloren hebbende, was van schrik zoozeer versteld en verstijfd, dat hij niet in staat was een stap te doen om 't gevaar te ontkomen, totdat Manuel, een zijner Krijgsoversten, hem aangreep en schudde, als men iemand doet, dien men uit den slaap wil opwekken, er bijvoegende: "Zoo gij mij niet volgt, dan dood ik u, want het is beter dat gij het leven verliest, dan dat gij gevangen genomen wordt en het Rijk verspeelt."
Daar was niemand onder, die iets van het eigenlijke geheim van dat hoofd wist, dan twee jonge ridders, aan wie Don Moreno het ontdekt had. Het was een kunstwerk, dat van een vindingrijkheid en vernuft getuigde, die ieder versteld deden staan. De eerste, die het oor van het hoofd naderde, was Don Moreno zelf.
"Nou, ik heb de slechte gewoonte om vlak voor 't vuur te staan, en dan verbrand ik mijn jurken, en zoo is deze ook geschroeid, wel versteld, maar het valt toch erg op, en Meta zei, dat ik maar stil moest blijven zitten, dan zou niemand het zien. Je mag er gerust om lachen, als je wilt, ik weet heel goed, dat het gek is." Maar Laurie lachte niet; hij keek een oogenblik naar den grond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek