Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Het is eene armzalige daad, een worm te verpletteren!" "Oud moogt gij zijn," hernam de ridder, "te meer schande voor de dwaasheid van hen, welke u bij woeker en schelmerij hebben laten grijs worden. Zwak moogt gij ook zijn, want wanneer had ooit een Jood hart of hand? Maar rijk zijt gij, dat is wel bekend!"
Hij nam het ijzer op, en lichtte opnieuw den losgemaakten brok, welke, als die naar beneden geworpen werd, zwaar genoeg was, om niet slechts de overblijfsels van de ophaalbrug, welke de beide voorste belegeraars beschermden, te verpletteren, maar ook om het vlot, waarop ze over de gracht gekomen waren, in den grond te boren.
Wie den rijksten oogst hebben, dat zijn misschien wel de arme stakkers, die telkens toeschieten om de geurige projectielen, welke hun doel hebben gemist, soms niet zonder eigen gevaar, voor een verpletteren onder hoeven of wielen te bewaren. O! als er eens geen andere batailles dan zulke batailles werden geleverd!
Hij week een paar stappen achteruit, hief de spade boven zijn hoofd, en spande al zijn spieren tot een slag, die in eens het gehate beeld zou verpletteren. Donna Micaela schudde waarschuwend het hoofd. "Je kunt het toch niet," zei ze en ze trok het beeld niet terug. Hij zag dat zij toch bevreesd was, en hij genoot van haar angst.
Laat ik oppassen dat ik niet, door mijn overgroote liefde verblind, die gebreken overneem. Want die fouten, welke in 't geheel van zijn ontzaglijke persoonlijkheid zoo gering lijken, zouden mij, kleìne, verpletteren. Laat mij groeien en genieten van zijn voortreffelijkheden.
Zij brulde, zij wierp ons haar schuim in het gelaat, zij kronkelde zich onder onze stooten. Met opeengeklemde tanden verzetten wij ons tegen haar zegepraal. Wij wilden niet overwonnen worden. En wij werden overmeesterd door het krankzinnig verlangen het monster te verpletteren, het met vuistslagen tot onmacht te dwingen. Langzaam dreven wij naar het midden af.
"Zoo, zoo, gij zijt de vrouw van den schuldigen bediende, die den notaris van Bolderhout en zijnen koetsier heeft doen verpletteren?" gromde hij met eene grijns van afschuw. "Ik beklaag u en uwe kinderen, gij kunt er niet aan doen; maar uw man zal wel zeker gestraft worden, zooals het behoort. Het is gelijk, hoe men menschen vermoordt, of door plichtverzuim of door opgezetten wil.
Onmiddellijk daarop de stilte, de doodsche, griezelige stilte: de wachtende, benauwende stilte na een knetterenden donderslag. En dan opnieuw het dof gedreun ginds verre, het gierend-suizen in de hooge lucht, het loeiend-neerslaan van 't onzichtbaar monster, en 't barsten en 't kraken en 't denderen en 't verpletteren, en dan plotseling weer de doodsche, griezelige, akelige stilte.
Ons overleg en onze dapperheid zijn schroeven, die op zijn lichaam inwerken en het doorboren. Zeg dat toch niet van mijn Shoet! Gij neemt het dus voor hem tegen ons op? Dat is niet in mij opgekomen. Hebt gij dan niet gezegd, dat hij sterker is dan wij, en hij ons verpletteren zou? Ik wilde vriendelijk u waarschuwen. Dan waarschuw ik u even vriendelijk om voortaan uw mond te houden.
Daar de weg bijna onmerkbaar, maar gestadig stijgt, bevindt men zich, eer men het vermoedt, op eene hoogte van tweeduizend-drie-honderd voet boven de Zwarte-zee. Bij eene kromming van den straatweg staat het poststation van Sawanisghevi, zoo schilderachtig mogelijk gelegen aan den voet van een geweldig rotsgevaarte, waarvan de overhangende top het broze houten gebouwtje dreigt te verpletteren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek