Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Alhoewel de oorzaak der wapenneming nu vergaan was, bleven de ambachtslieden nog altijd in hun gelederen: zij rustten op hun wapens, en wachtten met nieuwsgierigheid om te weten wat dit beduidde. Eindelijk naderde het gevaarte voor het leger.
Het eerste boek van dit epos verplaatst ons in het zevende jaar van Aeneas' zwerftochten, op het oogenblik dat de wraakzuchtige Juno den god der winden, Aeolus, verzoekt, de vloot van Aeneas door een hevigen storm te doen vergaan.
Maar de gierige boer wilde al zijn melk zelf houden. Toen hebben zij hem met zijn emmer op den hooiberg laten zitten. Vervolgens is de hooiberg voor den drang der wateren bezweken, en de boer is vergaan, en de melk is vervloeid in de baren. Daarna is in Noord-Holland nooit meer een boer, die hiervan hoorde, gierig geweest.
'Er zyn wederom anderen, die in het water versteenen, en in het zelve nimmer vergaan. Men ziet 'er in de bosschen van Guiana, die door ouderdom, of eenigen stormwind omgevallen, een reeks van jaaren lang, de guurheid van het weder, en eene byna aanhoudende vochtigheid hebben doorgestaan, zonder dat zy daar door verder, dan in het spint, bedorven waren.
Vergaan was ze niet, dat wist ieder van Columbus' mannen, die evenwel geen van allen gissen konden, dat Martin Alonzo Pinzon ten tweeden male opzettelijk de »Nina« verlaten had. Columbus echter doorgrondde dien man volkomen. Martin zou beproeven, met zijn sterk schip Spanje te bereiken, want de »Nina« moest, naar zijne meening, stellig vergaan.
Het is tien jaar geleden, sedert den 13den Juli; mijn meester leefde wel eenzaam, maar de zaken gingen op Wildenborg niet als nu. Op eenen zekeren nacht werden wij onverwachts gewekt door een vreemd geraas in de lucht. Het was, alsof de aarde beefde, alsof er honderd wagens te gelijk door den hemel reden. Daarop begon het te bliksemen en te donderen, dat wij meenden de wereld te zien vergaan.
Wanneer met den tijd die oude levensdroom is voorbijgegaan, en de heiligheid en de hartstocht zijn vergaan als de geur van een roos, dan eerst begint het kunstwerk zuiver als kunst te werken, dat wil zeggen door zijn middelen van uitdrukking, door zijn stijl, zijn bouw, zijn harmonie.
Dat is een stroom uit een ver land gekomen, Die gaat langs dorpen, scheem'rend achter boomen Met kronkling blank door weiden groen smaragd. En, als zijn wateren voor eeuwen gingen Zoo gaan zij thans, onwetend van de dingen, Die zijn vergaan en van den nacht die wacht.
Ik moet wel geen vechtersbloed in mijn aderen hebben, want wanneer ik op wacht stond, op de vesten, droomden mijne oogen over de pracht der velden en door de heilige rust der nachten of ik keek naar de groote stad. Van af de hooge groene wallen gezien, was zij zoo schoon met al hare torens en de groezeling der daken. Ik keek er naar als naar iets dat misschien zou vergaan...
Zij waren echter zoo vergaan, dat ik slechts twee kleine stukken van een der groote maaltanden kon meênemen; maar deze bewijzen voldoende dat de overblijfsels tot een Mastodon behooren waarschijnlijk dezelfde soort als die voorheen de Cordilleras in Opper-Peru in zoo groot aantal bewoonde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek