United States or Equatorial Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Morgen, Axel! morgen, nu zijt gij nog te zwak; ik heb uw hoofd met compressen omwoeld, die gij niet moet verschuiven; slaap dus, mijn jongen! en morgen zult gij alles weten!" "Maar," hernam ik, "zeg mij ten minste hoe laat en welke dag het is." "'s Avonds elf uur; het is nu Zondag, de 9de Augustus, en ik verbied u mij iets meer te vragen voor den 10den dezer maand."

Een rivier die geraas maakt heeft water of keien . Hij heeft 1200 realen gewonnen bij de gevechten. Een van beiden: of we moeten dat geld hebben, of, daar hij een goed ruiter is en een moedige kerel, zou men hem bij onzen troep kunnen inlijven. Die en die zijn dood, je moet hen vervangen. Neem hem bij je. Ik wil noch zijn geld, noch hem zelf, antwoordde ik, en ik verbied je met hem te spreken.

Dik legde zijne handen boven op de boterhammen, wierp zijne kromme beentjes over de bank, en stapte naar de juffrouw, die voor de klasse stond. "Dik, je moet gehoorzaam zijn. Alle kinderen hier op school zijn dat. Als ik je dus iets verbied, moet je het dadelijk laten." "Zoo," zei Dik. "Wat zeg je?" vroeg de juffrouw, die zich over dit antwoord verbaasde, en hare ooren bijna niet gelooven kon.

Zyn zoon verbied my om te spreeken met zyn vaâr, En laat hem dag en nacht van ons op straat bewaaken, Want anders zou hy ’t hier in huis zo lang niet maaken. Myn Heer, denkt list op list, om ons, hem toevertrouwt, ’t Ontsnappen, ik voor my, ik slaap niet meer; geen hout Is ook zo mager als ik word, ’k doe niet als gaapen. Maar hy mag waken dien het lust, ik ga wat slaapen: Dit zal myn kussen zyn.

In twee sprongen stond hij voor mij en ik werd bijna omver geworpen door een geduchten oorveeg. Toen ik weder opstond en mijn oogen opende, stond Vitalis tusschen mij en den agent, dien hij bij zijn kraag vasthield. Ik verbied u dit kind te slaan, zeide hij; wat gij gedaan hebt is een laagheid. De agent wilde zijn hand losmaken, maar Vitalis drukte deze in de zijne.

»Zusjelief," antwoordde Joël Hansen, »ik verbied u bepaald dergelijke gedachten te koesteren! Wat... Ole Kamp niet terugkomen van zijn zeetocht!... En dat nog wel van zijn laatsten, die hij naar de vischwaters van New-Found-Land ondernomen heeft!... Het is onmogelijk, dat gij het ernstig meent, Hulda."

Dat mag je niet willen, dat kan je niet willen! Ik verbied het je ... O, verbied het me niet! smeekte zij, op den grond vallend en zijne knieën omhelzend. Laten we het samen doen. Het zal heerlijk zijn. Het zal roze en zilver en goud om ons zijn, als een zonsondergang. O, kan je je iets verbeelden wat zaliger zoû wezen?