Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Lustratio, in het algemeen eene zuivering of reiniging, katharmos. Sommige handelingen vorderden, dat men zich, al was het dan ook slechts door besprenkeling, reinigde, b. v. wie in een sterfhuis was geweest, besprenkelde zich bij het heengaan met water uit een vat, dat tot dit doel aan de deur was geplaatst.
Toen zei een ander. »Heb je al achter het groote vat gezocht?« »Kom,« zei de oude vrouw, »ga nu eten en wacht maar met zoeken tot morgen, die vinger loopt niet weg.« »De oude heeft gelijk!« riepen de roovers, ze zochten niet langer maar gingen zitten om te eten, en de oude druppelde een slaapdrank in hun wijn, zoodat ze al heel gauw lagen te slapen.
Spoedig vloog de vogel Vergeten door de zaal; ook mijn verstand ging fladderen, en ik werd zoo licht als een wolkenvogel. Toen heb ik heel het vat leeggedronken dat was mijn vergelding voor Strijd vreugde's gunst. Zoo had ik vreugde bij het drinken. Zoo haalde ik de vreugde tegelijk met den drank naar huis." Godentwist
"Hoe kan uit zulk een onrein vat de zuivere waarheid komen?" "Vertel het, Frits!" zeide de oude man, en Frits vertelt. 't Komt vaak in de wereld voor, dat iemand al te veel eer wil inoogsten en dat hij daardoor ook die verloren ziet gaan, die hem met recht toekomt. Zoo ging het Frits ook.
»Scheikundig gesproken, hebt gij gelijk, mijnheer," zei Olivier Sinclair, »maar uit dat oogpunt alleen." »Dat onderscheid vat ik niet," antwoordde Aristobulus Beerenkooi vrij scherp en bits. En met de stijfheid van een meetkundige groetende, stapte hij met afgemeten treden naar de spoorhalte toe. Men gevoelde zich gelukkig, hem kwijt te zijn.
Tot dank voor dit alles hadden ze in 1800 getracht hem door middel van een vat buskruit in de lucht te laten vliegen; thans wilden ze hem op den openbaren weg door een bende struikroovers want een andere benaming verdienen Cadoudal en zijn aanhangers toch zeker niet laten vermoorden.
Ik ken uwe waarde, uw bevallig beeld zweeft my altoos voor den geest. Wat zal myn leven, wat zullen myne goederen zyn, zonder u, ô myne zielsbeminde? Ik zal hopen! Uw hart is immers nog vry? Zult gy my niet verachten, als ik u zeg, dat ik den Heer R. niet meer dulden kan? Maar eene liefde, als de myne, is zo teder als oprecht; en hoe kan ik het denkbeeld dragen, dat hy uwe hand vat!
Eindelijk stond hij met geweld van zijn stoel op, ijlde naar de deur, zoo snel zijn een-en-negentig jaren hem vergunden, opende ze en riep: "Help! help!" Zijn dochter kwam te voorschijn, vervolgens ook de dienstboden. Met erbarmelijk gereutel hernam hij: "Loopt hem na! Vat hem! Wat heb ik hem gedaan? hij is zinneloos! hij gaat heen! Ach, mijn God, mijn God! ditmaal zal hij niet wederkeeren."
Deze losse schetsen boven den grond uit de speelzaal en onder-den-grond uit 't gnomenrijk vat M. ten slotte samen in één tooneeltje, waar hij alle personen, die hij door zijn naakte voorstelling hunner zedelijke waarde beleedigde, laat opkomen, om hierover op te spelen: het is een soortgelijk motief om de eenheid in de speelsche verscheidenheid zijner Millioenenstudiën vast te leggen als het koortsvisioen uit de Minnebrieven.
"Hij heeft 't zichzelf geleerd," antwoordt Signor Carlo zachtkens; "maar," voegt hij er bij, "zóó heb ik hem ook nog nooit hooren spelen; daar word je koud van." De dokter wenkt met de hand, dat hij zwijgen moet, en luistert met ingehouden adem. "Dorus, Dorus!" roept vrouw Keetje, als de viool verstomt. In een oogwenk staat de knaap naast haar, vat haar hand en vraagt: "Is het nu goed?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek