Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Het derde schrijven was van den heer Randolph Horton, burgemeester van Ithaca, gericht tot den burgemeester van Leeuwarden, met een uiteenzetting der beweegredenen van de aanbieding der gedenkplaat en groeten van vele amerikaansche burgers, daarbij de beste wenschen uitsprekende voor de eer en de welvaart van de stad, waar de eerste officiëele stem opging voor de erkenning der onafhankelijkheid van de Vereenigde Staten.
Deze bliksemsnel in hem oprijzende gedachte onverwijld uitsprekende, verweet hij Prexaspes met bittere woorden het jegens zijn koning gepleegde verraad. De hoveling was nu gedwongen met een duren eed te bezweren, dat hij den ongelukkigen Bartja met zijne eigene hand gedood en begraven had. Hierop werd den bode van Oropastes gevraagd, of hij zelf den nieuwen koning gezien had.
Laten wij hem een oogenblik volgen, terwijl hij, van woord tot woord wijzende en ieder woord halfluid uitsprekende, leest: "Uw hart worde niet ontroerd. In het huis mijns Vaders zijn vele woningen. Ik ga heen om u plaats te bereiden."
"Het is niets, mijn vader!" antwoordde zij, met een gebroken stem: "laten wij van hier gaan." Deze woorden uitsprekende, zocht zij half buiten haar zelve, den arm haars vaders te nemen; doch zij miste haar greep en zou ter aarde gestort zijn, had niet Joan haar opgevangen. "Duizend kanonnen!" riep de Baron; "hij ook hier!"
Gedurende het avondeten, waarbij geen vleesch wordt gebruikt, drinkt de huisvader met geestdrift heildronken op de Badgnak, daarbij gelijktijdig zijn wenschen uitsprekende voor hun aller voorspoed in het nieuwe jaar. Hij giet ook een glas wijn over de uitstekende einden van het blok.
Geslachten opgekomen, voorbij en te niet gegaan. Kinderen hadden zij onder hunne schaduw zien spelen en zich verschuilen achter de stammen. Jongelingen, den arm om eene fijne leest geslagen en teedere beloften uitsprekende. Schilders, die de natuur bestudeerden en roem zochten. Wijsgeeren, die den roem versmaadden om zich een naam te maken. En zooveel meer hadden zij gezien, die oude eiken.
Haar wat slepende, zuiver en correct uitsprekende stem was aldoor damesachtig-zacht, hoog-vrindelijk, maar Bernard voelde toch dat 't maar veiliger was gauw over wat anders te praten en dus vroeg hij schielijk: "En hoe maakt meneer 't, en Truida en Frits?" "O, dank je! heel goed," zei mevrouw, "Frits zal je vandaag niet zien, hij moest uit dineeren in Utrecht." "En hebt u goede berichten van Herman uit Hannover?" "Zóó.... zóó!" zei ze, "de jongen verduitscht me daar te veel,.... hij schijnt nogal met drinkeboers om te gaan, hij schrijft telkens over zoo'n bierkommers of hoe heet zoo'n ding, dat bevalt me niet erg. Die duitsche distinctie, dat is ook al niet d
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek