Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Op zijn twee knieën kroop hij tegen alle heuvels op, waar een bedehuis waakte omhoog. Maar de onverbiddelijke gedachte verduisterde den glans der tabernakels, en bleef hem kwellen door zijn boeten en zelf-kastijden heen. Hij toornde niet tegen God, die hem deze daad had opgelegd, maar was radeloos ze bedreven te hebben.
Gawein was goedertieren en toornde niet meer; op het zwemmende ros en hoe hijgde Gringolette! riep hij naar boven, den herder toe: Is dan een weg gemaakt naar den burcht van Koning Mirakel, waarheen ik tien jaren her heb moeten gaan op mijn zwemmend paard als ik nu ga? Zekerlijk, hooge baroen! antwoordde de herder; een harde gemakkelijke weg is hier al gemaakt sedert jaren.
Men geloofde dat Elias slechts tijdelijk ten hemel opgenomen was. Eleazar toornde tegen de menigte, en zette zijn ondervraging voort: "Meent ge, dat hij verrezen is? "Waarom niet?" zei Jacob. De Sadduceërs haalden de schouders op.
"Zegt dan liever rechtuit dat 'k zot geworden ben, of da 'k ne leugenoar of nen bedrieger ben!" toornde de oude boer. "Joa moar, boer, ge'n meugt ou nie kwoad moaken; 'k en wil ik nie kontroarie zeggen," suste Miel.
Voor dit reuzenwerk had Bramante, naar men zegt, door min edele bedoelingen gedreven, Michel-Angelo aanbevolen; Michel-Angelo, misschien dit vermoedende, weigerde en wilde Raphaël in zijne plaats doen optreden. Julius II hield echter voet bij stuk; de kunstlievende, krijgshaftige opperpriester toornde zoo geducht, dat zelfs de kloeke Buonarotti eindelijk toegaf.
Maar... dit zeer betrekkelyk schuldbesef verheft de zaak, als zoodanig, niet tot 'n wereldberoerende kalamiteit, tot 'n casus diluvii! Och, wat zouden we weinig droge jaren hebben als er 'n god was die regenplassend toornde over zùlke ... kostschooljongensvergrypen!
Een worstelaar tegen den verkeerde, is Hij, de Ontfermer over stof en assche en over den worm, die in het stof wegkrimpt. En diezelfde Majesteit, die in den bangen avond nog toornde in verbolgenheid, blinkt in goddelijk mededoogen bij het aanbreken van den morgenstond.
Wat baat het, dat daarginds metalen beelden rijzen, Zoolang een woeste drom hier Willems beeld verbant, Zoolang men zaal en gang in 't Prinsenhof blijft wijzen, Ontheiligd en ontsierd door snoode taal of hand", aldus toornde de heer J. C. Perk in het Muzen-Album van 1849.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek