Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Deze werd driftig, en greep zijn zwaard. Toen werd de ridder door 's keizers hand gedood. De vloer der zaal was nat van zijn bloed. Nu was de oorlog in het land, en de bloedwraak werd gezworen. Aimijn wilde den dood van Huigen niet straffeloos dulden, en hij toog met zijn vrienden ten strijde. Toen werd hij in den ban geslagen, en hij moest gehoorzamen, tegen den drang van zijn ziel.
In de vrouw, die hem het blad terugvroeg, herkende hij niet meer de ronde, goedmoedige kasteleinesse doch haar, zijne eeuwige vervolgster, de dicht gesluierde verschijning in het grauw. Weer nam de meester zijnen wandelstaf op, en toog hij verder naar het zuiden.
Nadat hij in de tegenover het kerkhof liggende herbergen, met eenige zeupkens klare zijn emotie doorgespoeld had, toog Geerten te voet naar de stad terug, heel-alleen, wijl de anderen zich per rijtuig naar het sterfhuis lieten voeren, waar Sophie en Trees cognac zouden schenken: hij wilde niet terug naar vaders kamer. De koude lucht deed hem goed, verfrischte zijn zwoele gedachten.
Alle prijzen waren voor hem: die voor taal, voor rekenen, voor geschiedenis, voor aardrijkskunde komt, noemen jullie nog maar eens een paar vakken op! Na de prijsuitdeeling toog hij dus met een heelen stapel boeken onder den arm naar huis en had zooveel kransen veroverd, dat hij er heelemaal onder bedolven was.
Want nu was het geen tijd de heiligen te verwaarloozen, zei men. En het vrome volk van Diamante besloot, dat het feest drie dagen zou duren en dat San Sebastiaan gevierd zou worden door het uitsteken der vlaggen, het versieren der huizen, hardrijderijen en bijbelsche optochten, illuminaties en een wedstrijd van zangers. En met grooten lust en ijver toog men aan het werk.
Deze, door zoveel vijanden besprongen, liet zijn speer vallen en toog zijn reuzenzwaard uit de schede; hij omvatte het gevest met de twee handen en sloeg zo wild in 't rond dat geen Fransman hem dorst genaken, want elke houw van zijn wapen viel als een pletterende hamerslag op de uitrusting zijner vijanden.
Zoodat de dichter dan ook met het volste recht mag verhalen: Zoo toog die zoete Beatrijs, Rustig en recht als een die weet, Haar nachtelijke onzeekre reis Naar 't hart dat om haar leed. En vandaar eveneens, bij het afscheid, haar aldus-zien van Onze-Lieve-Vrouwe: En bijna blij Stond zij nog eens aan Moeders voet: Vaarwel, Maria gebenedijd Maria keek bezorgden groet, Maar geen verwijt.
Hoe verder zij kwamen hoe meer stootwagens, karren en rijtuigen zij zagen. Mannen en vrouwen zwoegden onder vreemd gepak; kinderen schreiden, er werd geroepen en gekeven. Aan den Dam, voor het station, stond een trein met roode kruisen beschilderd. De karavaan toog maar traagjes voort naar Merxem. Zij moesten uitwijken voor een kruiwagen en een bakkerskar, stonden plots buiten het gedrang.
Op zekeren dag in het jaar 1092 toog Filips, de koning van Frankrijk, naar de stad Tours, en begaf zich daar naar de kerk van Sint-Jan, waar een nieuwe doopvont zou worden ingewijd. Maar het was niet om deze plechtigheid dat koning Filips naar Tours gekomen was.
Wees des gewes, lezer, dat Lancelot, Gwinebant, Galehot en Sagremort Amoreuse-Garde gingen belegeren. En dat Gawein maar waar school toch Amadijs? dacht Gawein op queste toog naar het Scaec. Dat Amadijs hem niet vergezelde, merkte nauwlijks Gawein. Hij was vòl geluk, om Ysabele.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek