Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
De stormvloed van 11 en 12 Januari 1557 tastte de stad zelf opnieuw aan; de poorten en muren werden vernield, de plaats liep onder, en de meeste huizen, benevens het stadhuis, kerken en kloosters, bezweken voor de kracht der woedende golven. Slechts weinig bleef van deze aanzienlijke stad gespaard en dit laatste werd nog te gronde gericht door een fellen brand in het volgende jaar.
Hij nam en tastte de hand van Adolf met een geheim inzicht, terwijl al de aanschouwers hem met angst in zijn bewegingen volgden; zij zagen op het gelaat des Priesters dat alle hoop voor de behoudenis van de gewonde nog niet verloren was.
Hij bad streelend dat ze eens deugdelijk lachen zou en den rimpel langs haren mond doen wegzakken. Hij begreep niets van hare handelwijze, beweerde hij, en hij deed alle mogelijk gevlei om haar op te wekken. Hij vroeg endelijk: Maar wat meent ge? Ze staarde heel diep in zijne oogen, tastte er naar gedoken gepeinzen, en trage sprak ze: Wat meent ... gij?
»Zoo zittende, tastte ik naar mijnen rozekrans..... Wat mij nooit gebeurd was ik had hem vergeten. Tot straf legde ik mijzelven twaalf paternosters op..... Ben ik onderwijl in slaap gevallen? Het moet wel. Want om tien uur was ik door Göschenen gekomen; en nu ik hoorde in de verte de dorpsklok slaan ik telde de slagen het waren er twaalf!
Onzeker tastte zijn rechter voet een oogenblik in de ledige ruimte. Toen voelde hij den rand, dien hij zocht.... Met zijn rechterhand greep hij om den hoek een uitstekende rotspunt. Zijn hart stond een moment stil. Als nu de struik eens losliet.... als de steen eens afbrokkelde.... dan zou hij.... Maar neen! daaraan mòcht hij niet denken.
De jongen sprong in de kloof, nam een mosselschelp in iedere hand, en begon het zand op zij te schrappen. Hij vond geen zakken, maar toen hij een vrij diep gat had gegraven, hoorde hij metaal klinken en zag, dat hij een gouden munt had geraakt. Hij tastte met de handen over den grond, voelde, dat daar veel ronde muntstukken lagen en haastte zich naar Akka terug.
Hij pakte hem dus bij den halster, sleepte hem mee en drong toen verder in 't hol door, om misschien aan 't ander eind daarvan een uitgang te vinden. Soms tastte hij in den donker, soms verlichtte een van boven invallende zonnestraal zijn pad; maar nog altijd bleef zijne ziel met angst en bange vrees vervuld. "De hemel sta mij bij!" mompelde hij in zijn baard.
Bevend en geschokt haalde zij den deken vast over zich heen; doch toen voelde zij hoe iets hards haar op de borst drukte en toen zij er met de hand naar tastte, scheen het haar een medaillon te zijn; zij bracht het te voorschijn, toen Fransje met den mantel was heengegaan en het bleek een kleine, ronde, glanzend-gepolijste spiegel van metaal. „Dat is een geschenk van de oude,” riep zij blij gezind uit en het scheen, of vurige stralen uit den spiegel schoten, die in haar gemoed drongen en het weldadig verwarmden.
Hij stond stijf en keek een stonde tot 't getrek was voortgelutst, sloop dan naar de donkere vlek langs de palen en tastte naar den zak. Nu miek hij een neus achter Manes, krulde zijn lijf met ingehouden stuiplach, sloeg op de bil. Zie-j'hem gaan, den slimmerik! tierde hij en borst nu los in eenen schaterlach.
Jondrette tastte in zijn zak en gaf haar een vijffrancstuk. "Wat is dat?" riep zij verwonderd. Jondrette antwoordde deftig: "'t Is de monarch, dien de buurman van ochtend gegeven heeft." Na eene poos hernam hij: "Er zijn twee stoelen noodig." "Waarom?" "Om op te zitten."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek