Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 12 mei 2025


Gaedecke was in de hooger gelegen plantages bezig; ik gaf Sufa order hem op te zoeken, hem het voorgevallene te vertellen en hem te vragen zoo spoedig mogelijk bij mij te komen. Wij zaten aan tafel, toen wij plotseling kanonschoten hoorden, waarop na weinig minuten ook het zwakke geluid van het knallen van geweren volgde.

Een knecht werd nu naar het Hotel International gezonden, met de opdracht, mijn knecht Sufa en mijn bagage te halen, daar mijnheer Beckmann de kamer van zijn secretaris voor mij bestemd had. Den volgenden morgen begaf ik mij naar den consul Rose, om hem te begroeten en hem mede te deelen, dat ik door den directeur voor de eerstvolgende dagen naar Apia ontboden was.

Ik was niet weinig verrast over deze onverwachte, plotselinge oproeping, pakte, wat ik van ondergoed en kleeren noodig achtte, in een handkoffertje, schreef gauw een paar regeltjes aan Gaedecke, waarbij ik den brief van den directeur voegde, en begaf mij toen, door mijn trouwen Sufa vergezeld, op weg naar Laulii; de bode was reeds vooruitgegaan.

Mijn trouwe Sufa had kort te voren al mijn bagage mijn geweren en revolvers op een handwagen geladen, die door twee werklieden naar Laulii gereden werd, waar de boot van de factorij reeds op mij wachtte, om mij naar Apia over te zetten. Zeer spoedig was ik op de hoogte mijner werkzaamheden, als secretaris van den eersten ambtenaar der Duitsche Handel- en Plantage-Maatschappij.

"Voor wij iets anders doen," ving hij glimlachend aan, "zou ik vanavond niet gaarne bier, maar een glas wijn met je drinken, vriend Arendt, en wel op iemand, die mij onuitsprekelijk dierbaar is!" "Drommels! Je bent toch niet hals over kop verliefd geworden en je hebt je toch maar niet dadelijk verloofd?" riep ik verrast uit, terwijl ik Sufa order gaf een flesch wijn uit den kelder te halen.

Behalve de tweehonderd dollars, die mijnheer Krüger aan mij, dien hij waarschijnlijk het meest vertrouwde, had meegegeven, had ik nog vijftig dollars bij mij gestoken, om voor mijn chef Hendrik en den directeur Mertens, alsook voor mijn trouwen knecht Sufa, eenige aardigheidjes te koopen.

Nauwelijks een week later kwam mijn knecht Sufa mijn kamer binnenstormen en riep mij toe, dat het ons bekende hoofd met een groote menigte gewapende Samoaners daar juist in het dal, op weg naar de kust, voorbij gekomen was. Van een der soldaten had hij vernomen, dat hun koning Mataafa, al zijn aanhangers te wapen had geroepen om tegen de partij van Tanu te velde te trekken.

"Hartelijk, hartelijk gefeliciteerd met je engagement, vriend Gaedecke, en dit glas op de gezondheid der bekoorlijke Filina!" riep ik uit, terwijl ik de glazen vulde uit de flesch, die Sufa intusschen op tafel gezet had. "Je bent eigenlijk toch een leelijke stille-in-den-lande!" zeide ik, toen wij het glas geleegd hadden.

Toen haastte ik mij naar de loods en beval Sufa dadelijk eenige flesschen bier, met wat koud vleesch en versch brood, dat onze kok om den anderen dag zelf bakte, naar de veranda te brengen; Gaedeckes knecht en de kok moesten vier flesschen whiskey, benevens een mand scheepsbeschuit naar het gevolg aan den oever dragen en daar uitdeelen.

Met zichtbaar welgevallen dronk Tamasese zijn glas uit en at een weinig koud vleesch en brood, dat Sufa eveneens had klaargezet. "De soldaten van Tanu en de matrozen hebben zich bijna geheel tot aan de kust teruggetrokken," begon hij vervolgens, nadat hij een sigaar had aangestoken "en ginds, in de buurt van Vailina een kamp opgeslagen.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek